Purulente formaties op de rug: hoe de ziekte te overwinnen?

Purulente infectie- en ontstekingsziekten van de huid komen vrij vaak voor, ze zijn gevaarlijk voor de complicaties. Hun pathogenen zijn stafylokokken, streptokokken of beide. Dit zijn pyogene, pyogene bacteriën die diepe en oppervlakkige pyodermie veroorzaken. Vaker ontwikkelen stafilodermii. Onder hen de meest bekende kookpunten (chiri), waarvan de lokalisatie anders is. Een van de meest voorkomende manifestaties van pathologie is een furunkel op de rug.

Etiologische factoren

De ziekte wordt veroorzaakt door Staphylococcus aureus - de meest pathogene bacterie die moeilijk te genezen is. Het dringt gemakkelijk door de haarzakjes en beïnvloedt de huid diep. Veel mensen zijn drager van deze gevaarlijke infectie, maar worden zelf niet ziek. Micro-organismen kunnen op de huid zijn en manifesteren zichzelf niet om een ​​gunstige situatie te creëren. Ze zijn conditioneel pathogeen, omdat ze doordringen in een verzwakt organisme, zich snel vermenigvuldigen, ziekteverwekkende eigenschappen verhogen en steenpuisten op het lichaam veroorzaken.

De furunkel is een purulente ontsteking van de follikel en de talgklieren die eraan vastzitten. Tegelijkertijd worden naburige bindweefsels aangetast, met hun gedeeltelijke uitdoving. Daarom wordt de ziekte purulent-necrotisch genoemd. Vaak is een abces een complicatie van een ontsteking van de haarzak (folliculitis). Dat wil zeggen, pathologie verschijnt op de harige delen van de huid.

De ziekte ontwikkelt zich op elke leeftijd en treft mannen meer. De meest voorkomende plaats van de laesie in het sterkere geslacht is de borst en rug, minder vaak zijn er steenpuisten op de onderrug. Er kan een steenbuil zijn in de lies, in de oksels, op het gezicht, de nek, de dijen en op andere plaatsen. Bij adolescenten wordt het grootste aantal puisten onthuld gedurende de periode van hormonale instabiliteit.

Wanneer het ontstekingsinfiltraat zich over het gehele haarzakje, zijn talgklieren en aangrenzende weefsels verspreidt, werkt het als een kegelvormige knoop boven de huid. De diameter kan oplopen tot 3-4 cm. Als er veel steenpuisten zijn en ze verschijnen één voor één, stellen ze vast dat furu-lose optreedt.

Naast de aanwezigheid van een infectie zijn er ook oorzaken nodig die de ontwikkeling van chirya op het lichaam bevorderen. Externe risicofactoren zijn:

• vuile huid als je de regels van lichaams- en kledinghygiëne niet volgt;
• constant contact met stof en vuil in verband met professionele activiteiten;
• huidletsel door mechanische impact (krassen, snijwonden, schaafwonden, scheuren, krassen);
• hypothermie of oververhitting;
• chemische schade of irritatie van de dermis.

Interne etiologische factoren die het menselijk lichaam verzwakken zijn als volgt:

• huiduitslag;
• langdurige nerveuze spanning, stress;
• obesitas;
• diabetes mellitus type 1 of 2;
• huidziekten;
• chronische vermoeidheid;
• beriberi;
• acute ontstekingsziekten;
• chronische infecties waarvan de behandeling niet is voltooid;
• hormonale veranderingen in het lichaam;
• HIV-infectie;
• langdurig gebruik van bepaalde geneesmiddelen;
• drugsverslaving, alcoholisme, roken.

Het mechanisme van ontwikkeling en manifestaties van de kook

Na de schending van de beschermende functie van de huid penetreert stafylokok de haarzak, activeert, vermenigvuldigt en veroorzaakt een ontstekingsproces daarin. Vervolgens verschijnen talgklieren, bindweefsel en ontsteking op het oppervlak van de huid.

Bacteriën stoten giftige stoffen uit die weefselcellen vernietigen. Tegelijkertijd wordt een purulente kern gevormd in het midden van de kook. Inflammatory infiltrate heeft een uitgesproken rode kleur, met de ontwikkeling van de ziekte verspreidt het zich en onderscheidt het zich van het lichaam.

De zwelling neemt toe, de huid boven het draaipunt wordt zachter en wit. Daaronder is de etterende inhoud gevormd als gevolg van een ontsteking. Het bestaat uit neutrofiele leukocyten die zijn vernietigd na infectiebeheersing, cellen van dood weefsel, eiwitten en een groot aantal stafylokokken.

Al snel wordt de kook aan de achterkant op de plaats van verzachting geopend, de etterende inhoud verloopt. Het wordt gereinigd, gevuld met nieuw bindweefsel (granulatie) en littekens. De ontsteking vervaagt. Het proces van ontwikkeling en genezing van een abces duurt ongeveer 2 weken. De algemene toestand van de patiënt varieert weinig.

Het is belangrijk om de behandeling op tijd te starten en geen autopsie te verwachten. Dit voorkomt de ontwikkeling van furunculose of andere ernstige complicaties.

Symptomen van de ziekte hangen af ​​van het stadium van ontwikkeling van chirya op het lichaam:

1. De eerste is inflammatoire infiltratie. Visueel zichtbaar door roodheid, zwelling, verharding en gevoeligheid op de plaats van letsel. In de loop van de ziekte nemen deze symptomen toe.
2. De tweede fase - de vorming van etterig-necrotische staaf. Aan het einde van de derde dag wordt het gevormd. Dit is een kleine holte met etterende inhoud, die iets boven de huid van de rug uitsteekt. Tegelijkertijd zijn er tekenen van lichte intoxicatie. Er is een lichte toename van de lichaamstemperatuur, zwakte, verlies van eetlust, malaise. Pijn in de kook wordt meer uitgesproken.
3. Derde - oncotomie (autopsie) van een abces. De rijpe steen wordt geopend, pus met kernbladeren. Er is een wond aan het lichaam in de diepte van de kook. De symptomen verminderen.
4. De vierde fase is healing en littekens. Verdwijnt wallen, hyperemie, pijn. De holte is begroeid met granulatieweefsel, er ontstaat een litteken. Het heeft een blauwachtige tint. Na verloop van tijd wordt het helderder, maar de littekens blijven.

Van voorkomen tot volledige genezing zonder complicaties, het duurt 10-14 dagen. In dit geval is hoge temperatuur zeldzaam. De patiënt ervaart ongemak omdat hij niet op zijn rug kan liggen. Milde ziekte kan zich ontwikkelen zonder kernvorming en dissectie.

Complicaties en klassieke behandelmethoden

Zelfmedicatie, knijpen in de ontlasting, de accidentele beschadiging ervan kan leiden tot ernstige complicaties:

1. Furunculosis is een manifestatie van verschillende of vele zweren op de huid van de rug.
2. Een abces is een opeenhoping van etterende massa's, hun penetratie in het onderhuidse weefsel, omdat de kook niet kan worden geopend en de kern niet naar buiten komt.
3. Carbuncle is een ontsteking van verschillende haarfollikels naast elkaar, samengevoegd tot een infiltraat met een enkele stengel.
4. Cellulitis - onbeperkte verspreiding van ontsteking in het onderhuidse weefsel.
5. Lymfadenitis, lymfangitis - ontsteking van de aangrenzende lymfeklieren en lymfevaten.
6. Sepsis - stafylokokken penetratie in het bloed, en de scheiding in organen en weefsels. De nieren worden het meest getroffen (pyelonefritis, glomerulonefritis). Men moet niet vergeten dat zelfextrusie van de kook een directe weg is naar sepsis, wat niet alleen een bedreiging vormt voor de gezondheid, maar ook voor het leven.

Behandeling voor steenpuisten op de rug kan medisch zijn. In dit geval zijn de volgende methoden van toepassing:

1. In het stadium van infiltratie wordt de huid over de huid behandeld met antiseptische middelen - Furaciline-oplossing of salicylzuur.
2. Ook tijdens de periode van vorming van een etterende staaf, trekkende pus en zalfreiniging wordt de holte gebruikt - Ihtiol of Vishnevsky.
3. In het stadium van genezing en littekens wordt behandeling met zalven met antibiotica en stoffen die bijdragen aan het herstel van bindweefsel gebruikt - Levomekol, Dermoveit, Inflarax.
4. Antibiotica voor orale toediening worden voorgeschreven voor ouderen, verzwakt, met ernstige intoxicatie en een grote zweer - Amoxiclav, Hemomycin, Sulacilin.
5. Voorgeschreven vitaminecomplex.
6. UHF-therapie en echografie worden voorgeschreven als een ontstekingsremmende behandeling.
7. De arts kan besluiten om een ​​abces te openen in de fase waarin het is gerijpt. Scalpel voert een incisie uit en knijpt pus. De wond wordt gewassen, behandeld met antibioticum, zorgen voor een uitstroom. Breng de zalf aan en sluit af met een verband, dat dagelijks wordt veranderd tot het wordt genezen. Tegelijkertijd voorgeschreven antibiotica en bedrust.

Aangezien de kook die op de rug is ontstaan ​​meestal het gevolg is van verwondingen en een afname van de beschermende eigenschappen van het organisme, voorkomt het optreden en de ontwikkeling van steenpuisten:

• constante naleving van de normen voor lichaams- en kledinghygiëne;
• tijdige behandeling van ziekten;
• uitsluiting van oververhitting en onderkoeling, de ontwikkeling van obesitas;
• behandeling van hormonale verstoringen;
• preventie van huidletsel;
• goede voeding;
• het versterken van het lichaam door verharding, sporten, verblijven in de open lucht;
• gezonde levensstijl met het juiste dagregime, met uitzondering van alcohol, roken.

naar inhoud ↑

Het gebruik van traditionele geneeskunde

Kookt aan de achterkant worden met succes behandeld met folkremedies. Breng vooral stoffen en mengsels aan die de rijping van het abces en de zuivering ervan versnellen:

1. Traditioneel gebruikte gebakken uien. Het wordt geschild, in de oven gebakken, gekoeld, gesneden en op het oppervlak van de kook gezet. Dek vervolgens af met een steriel verband, fixeer het, verander om de 4 uur, tot ontleding.
2. 1 deel van de huishoudzeep wordt ingewreven, gemengd met 2 delen gebakken ui, aangebracht op een servet, aangebracht op een abces, vastgezet. Betekent goed vertragingen pus. Je kunt alleen zeep gebruiken, maar het is licht verdund met gekookt water.
3. Frisse koolblad goed verlicht pijn, zwelling, ontsteking, trekt pus. Het blad is vooraf geweid met kokend water, gelegd op een schoon oppervlak, gefixeerd. Ben van toepassing om de kook schoon te maken.
4. Een vlakke cake van gelijke delen van roggemeel en honing wordt aangebracht op het aangetaste deel van de rug, afgedekt, vastgezet. Deze behandeling verlicht ontstekingen.
5. Effectieve complexe zalf met bijenproducten. 100 g bijenwas en hars, 50 g ricinusolie en propolis worden gemengd, op een stille brand gestoken. Voeg na 5 minuten 15 ml terpentijn toe, kwijn gedurende 30 minuten, koel af. Aanbrengen op een dik servet en 2 keer per dag op de laesie aanbrengen - 's ochtends en' s avonds, gedurende 20 minuten, met een uitloop van maximaal 40 dagen. Het is belangrijk om rekening te houden met de intolerantie van honing en bijenproducten.
6. Gebruik antiseptische en ontstekingsremmende eigenschappen van aloë. Een schone lei van de plant wordt gesneden en op het abces aangebracht, vastgemaakt.
7. Onderdruk ontstekingen ook aardappelen. Het wordt schoongemaakt, gewreven, aangebracht op een steriel verband, aangebracht op de laesie, gefixeerd, vervangen na 3 uur.
8. Een warm bad met een paar druppels etherische olie van naalden vermindert ontstekingen, heeft antibacteriële en pijnstillende eigenschappen. Voer de procedure dagelijks uit - niet meer dan 20 minuten. Behandeling voorgeschreven loop van 10-15 dagen. Deze baden zijn gecontra-indiceerd voor zwangere vrouwen, ouderen, met individuele intolerantie voor de naalden, voor ernstige ziekten.
9. Gedroogd calendula poeder (5 g) wordt gemengd met petrolatum (25 g), de zalf wordt op de kook gebracht. Werkt ontstekingsremmend en als antisepticum.
10. Breng wodka kompres uit een mengsel van bloemen van calendula (30 g) en jeneverbessen (15 g) om zich te ontdoen van steenpuisten op de rug. Hun mengsel wordt gewassen met kokend water. Giet dan water, giet 100 g wodka, houd 22 uur aan. In de vorm van een kompres aangebracht op de kook gedurende 10 dagen.
    

Geneesmiddelen die calendula bevatten, mensen met urolithiasis, zwangere vrouwen en overgevoeligheid voor de bloemen van de plant zijn gecontra-indiceerd.

Gebruik ook roggebrood, knoflook, kamille, brandnetels en andere middelen als toepassingen.

In sommige gevallen kan de kook doorbreken en op zichzelf slepen. Dit gebeurt echter niet vaak. Je kunt niet verwachten dat zelfgenezingen op de rug koken, het is noodzakelijk om een ​​arts te raadplegen en samen de ziekte te behandelen. In dit geval is de prognose voor herstel gunstig en wordt de ontwikkeling van complicaties tot een minimum beperkt.

Kenmerken van steenpuisten op de rug: hun diagnose, behandeling, complicaties en preventie

Als er een kook aan de achterkant is, moet u serieus aandacht besteden aan de gezondheid.

Vorming van purulenten is een symptoom van een chronische ziekte of signaleert een schending van metabole processen.

Gebrek aan adequate therapie zal leiden tot de ontwikkeling van furunculosis, wat zeer geneesbaar is.

In het onderstaande artikel zullen we het hebben over de oorzaken en symptomen van steenpuisten op de rug, evenals methoden voor het behandelen van onplezierige gezwellen.

Kenmerken van de kook

De furunkel is een zweer die is ontstaan ​​door necrotische beschadiging van de talgklier. Het effect is ook op de haarzakjes. Een kook vindt meestal plaats in delen van de huid waar haar aanwezig is.

Daarom is een van de lokalisatiesites de achterkant, inclusief de ruggengraat. De beharing van het lichaam is inherent aan mannen en een kook aan de achterkant zal sneller in hen optreden dan bij vrouwen.

Leukocyten worden naar de plaats van ontsteking gestuurd en er wordt pus gevormd. Verminderde bloedcirculatie op deze plaats veroorzaakt necrose van de talgklier en de vorming van een geelgroene staaf. Het uiterlijk spreekt van het rijpen van de kook.

Veel mensen zijn dragers van de infectie zonder er zelfs maar van af te weten. Micro-organismen, die op de huid zijn, verschijnen pas in een gunstige toestand, van waaruit ze conditioneel pathogeen worden genoemd. Ze dringen een zwak organisme binnen en provoceren de vorming van steenpuisten op het lichaam.

Waar komen ze vandaan?

Er wordt aangenomen dat kookt op de rug worden veroorzaakt door een stafylokok infectie.

Maar er zijn ook andere factoren:

• Veronachtzaming van basisregels voor hygiëne.
• Neiging tot catarrale pathologieën.
• Zwakke immuniteit.
• Hyperhidrosis.
• Contact met vuile kleren.
• Diabetes mellitus.
• Beriberi.
• Metabolische onbalans.
• Huidziekten.

De vorming van steenpuisten leidt tot een combinatie van verschillende oorzaken die het lichaam gedurende lange tijd beïnvloeden.

Klinisch beeld

Manifestaties van de ziekte zijn afhankelijk van de ernst van de etterende groei:

1. De eerste fase is inflammatoire infiltratie. Extern, het oedeem van de huid, zijn roodheid en pijn in het getroffen gebied. In de loop van de ontwikkeling worden de symptomen duidelijker.
2. De tweede fase is de vorming van een staaf. Het wordt gevormd op de derde dag. Visueel ziet het eruit als een holte met pus die stijgt boven het oppervlak van de huid van de rug. Tijdens deze periode zijn er tekenen van bedwelming. Zwakte verschijnt, soms stijgt de temperatuur en neemt de pijn in het gebied van de kook toe.
3. De derde - de opening van het abces. Het blijft een wond en de symptomen beginnen af ​​te nemen.
4. De vierde fase is de hersteltijd. Wallen verdwijnen, pijnlijke gevoelens verdwijnen. De wond is bedekt met weefsel en er ontstaat een litteken van een cyanotische kleur. Daarna wordt het helderder, maar het litteken blijft.

Het grootste nadeel is het onvermogen om op je rug te liggen. Soms gaat de pathologie door zonder de vorming van een staaf en daaropvolgende dissectie.

Gevaar voor complicaties

Knijpen in de kook of per ongeluk letsel leidt tot ernstige complicaties:

• Abces. Pus penetreert in de subcutane cellen, omdat de kook niet wordt geopend.
• Furunculosis. De uitslag van een groot aantal etterende abcessen.
• Karbonkel. Ontsteking van het infiltraat met een gemeenschappelijke kern.
• Abces. De verspreiding van ontsteking in het onderhuidse weefsel.
• Lymfadenitis. Het ontstekingsproces in de lymfeklieren. De nieren worden vaak aangetast en pyelonefritis ontwikkelt zich.
• Sepsis. Stafylokok komt de bloedbaan binnen en verspreidt zich door het lichaam.

Het is ten strengste verboden om purulente kook op te warmen. Overtreding van deze regels leidt tot de verspreiding van ontstekingen in de aangrenzende delen van de huid.

Behandelmethoden

Wat als er vreemde zeehonden op de rug waren? Ten eerste moet u een arts raadplegen.

Als de diagnose wordt bevestigd, wordt een behandelingskuur voorgeschreven, waaronder het nemen van antibiotica. Met deze tools kunt u steenpuisten in korte tijd en zonder gevolgen elimineren.

Conservatieve therapie gebruikt de volgende methoden:

1. De verzegeling wordt onmiddellijk gedesinfecteerd met een antisepticum. Het is niet wenselijk om jodium te gebruiken, het zal de diagnose bemoeilijken.
2. Het ontstekingsproces verwijdert Vishnevsky-zalf perfect. Comprimeren wordt toegepast op het getroffen gebied.
3. UHF-therapie wordt ook voorgeschreven om ontstekingen te verlichten.
4. Wanneer de kook rijp en barst, is ichthyol zalf, die de inhoud van de kook extracten, onmisbaar. Voordat het abces wordt geopend, kan het niet worden weggeperst, anders verspreidt de infectie zich door het lichaam.
5. Geopende kook moet worden gewassen met waterstofperoxide.
6. Breng na het reinigen wondgenezingzalf aan. "Levomekol" heeft zichzelf goed bewezen. Het bevordert weefselherstel.
7. Vervolgens wordt de patiënt medicijnen voorgeschreven voor algemene versterking.
8. In het geval dat het lichaam verzwakt is en grote hoeveelheden kookt, breng dan antibacteriële middelen aan. Ze zullen de infectie bestrijden die leidde tot de vorming van een abces.

Soms moet je een beroep doen op een chirurgische behandeling. Het openen van de kook met een scalpel zorgt voor geforceerde uitstroom van pus.

Artsen zeggen dat de kook aan de achterkant meestal veilig is en je kunt er zelfs mee omgaan.

Volksrecepten

Kookt met succes geëlimineerd folk remedies. Om dit te doen, past u methoden toe die de rijping van een etterende formatie versnellen en deze met succes reinigen.

Vaak gebruikte gebakken uien.

Het is geschild en gebakken. Koel af en snijd de stukjes af aan de kook.

Beveiligde bandage. Na 4 uur veranderen.

De procedure wordt uitgevoerd vóór de laatste opening van de kook. Populair koolblad.

Het vermindert zwelling en stopt de ontsteking en trekt ook pus.

Koolblad gebroeid met kokend water.

Zet dan op de getroffen plek. Gebruik vaak aloë.

De plant heeft ontstekingsremmende eigenschappen.

Het aloëblad wordt gesneden en gefixeerd op het abces.

Aloë kalmeert de huid en trekt de pus uit de kook. Je kunt de ontsteking van aardappelen verwijderen.

Fijn wrijven, de resulterende mest wordt op een verband gelegd en vastgezet op etterende groei.

Mensen met een nieraandoening en zwangere vrouwen zijn gecontra-indiceerde stoffen die calendula bevatten.

Er zijn veel volksrecepten, maar ze moeten worden gecoördineerd met een dermatoloog.

Foto kookt op de rug en de wervelkolom

Hier zie je foto's van steenpuisten op de rug en ruggengraat, en begrijp je hoe het is gevormd.

Wat te doen voor preventie?

Om de vorming van furunkels te voorkomen, hoef je alleen maar eenvoudige regels te volgen:

1. Vermijd hypothermie en kou.
2. Lichaamshygiëne controleren.
3. Laat geen schade toe aan de huid.
4. Negeer de behandeling niet.
5. Pas voeding aan en verhard het lichaam.

Soms wordt de kook zelf geopend en aangescherpt. Maar helaas is dit zeldzaam. Wacht niet op zelfgenezing, het is beter om een ​​arts te zien en gezamenlijke inspanningen om de ziekte te overwinnen. In dit geval zal de voorspelling gunstiger zijn en kunt u niet bang zijn voor complicaties.

abces

Een abces (abces, abces) is een purulente ontsteking, vergezeld van het smelten van weefsels en de vorming van een holte gevuld met pus. Het kan worden gevormd in de spieren, het onderhuidse weefsel, botten, inwendige organen of in het omringende weefsel.

Oorzaken van abces en risicofactoren

De oorzaak van het abces is pyogene microflora, die de patiënt binnendringt door slijmvliezen of huidbeschadiging, of wordt door de bloedbaan gedragen vanaf een andere primaire ontstekingsplaats (hematogene route).

Het veroorzakende middel wordt in de meeste gevallen een gemengde microbiële flora, waarbij stafylokokken en streptokokken overwegend zijn in combinatie met verschillende soorten stokken, bijvoorbeeld Escherichia coli. In de afgelopen jaren is de rol van anaëroben (clostridia en bacteroïden), evenals de associatie van anaerobe en aerobe micro-organismen in de ontwikkeling van abcessen, aanzienlijk toegenomen.

Soms zijn er situaties waarin de pus die wordt verkregen bij het openen van een abces bij het zaaien op traditionele voedingsmedia geen aanleiding geeft tot groei van microflora. Dit geeft aan dat in deze gevallen de ziekte wordt veroorzaakt door niet-karakteristieke pathogenen, die niet kunnen worden gedetecteerd met conventionele diagnostische technieken. Tot op zekere hoogte verklaart dit de gevallen van abcessen met een atypische loop.

Abcessen kunnen optreden als een onafhankelijke ziekte, maar vaker zijn ze een complicatie van een andere pathologie. Longontsteking kan bijvoorbeeld gecompliceerd zijn door het longabces en purulente tonsillitis - paratonsillair abces.

Met de ontwikkeling van purulente ontsteking neigt het beschermende systeem van het lichaam ernaar om het te lokaliseren, wat leidt tot de vorming van een restrictieve capsule.

Vormen van de ziekte

Afhankelijk van de locatie:

• subfrenisch abces;
• retropharyngeale;
• paratonsillar;
• peripharyngeal;
• zacht weefsel;
• gemakkelijk;
• hersenen;
• prostaat;
• parodontale;
• darmen;
• pancreas;
• scrotum;
• Douglas-ruimtes;
• appendiculair;
• lever en subhepatisch; en anderen

De kenmerken van het klinisch beloop van de volgende vormen van abces:

1. Heet of pittig. Vergezeld van een uitgesproken lokale ontstekingsreactie, evenals een schending van de algemene toestand.
2. Het is koud. Het verschilt van het gebruikelijke abces in afwezigheid van algemene en lokale symptomen van het ontstekingsproces (koorts, roodheid van de huid, pijn). Deze vorm van de ziekte is kenmerkend voor bepaalde stadia van actinomycose en osteo-articulaire tuberculose.
3. Wandering. De vorming van een plaats van pusaccumulatie leidt niet tot de ontwikkeling van een acute ontstekingsreactie. De vorming van een abces gebeurt over een lange tijd (tot enkele maanden). Ontwikkelt tegen de achtergrond van osteo-articulaire vormen van tuberculose.

Abces symptomen

Het ziektebeeld van de ziekte wordt bepaald door vele factoren en vooral de plaats van lokalisatie van het purulente proces, de oorzaak van het abces, de grootte ervan, het stadium van vorming.

Symptomen van een abces gelokaliseerd in oppervlakkige zachte weefsels zijn:

• zwelling;
• roodheid;
• scherpe pijn;
• verhoogde lokale en in sommige gevallen de algehele temperatuur;
• dysfunctie;
• fluctuatie.

Abdominale abcessen manifesteren zich door de volgende symptomen:

• intermitterende (intermitterende) koorts met een hectische type temperatuurcurve, d.w.z. onderhevig aan aanzienlijke fluctuaties gedurende de dag;
• ernstige rillingen;
• tachycardie;
• hoofdpijn, spier- en gewrichtspijn;
• gebrek aan eetlust;
• ernstige zwakte;
• misselijkheid en braken;
• vertraagde afvoer van gas en ontlasting;
• spierspanning van de buikwand.

Met de lokalisatie van een abces in het subfrenisch gebied, kunnen patiënten kortademigheid, hoest, pijn in de bovenbuik, verergering op het moment van inademing en uitstralen naar de scapula en schouder ervaren.

Wanneer bekkenabcessen reflexirritatie van het rectum en de blaas voorkomen, wat gepaard gaat met het uiterlijk van tenesmus (valse drang om te ontlastten), diarree en frequent urineren.

Retroperitoneale abcessen gaan gepaard met pijn in de onderrug, waarvan de intensiteit toeneemt met het buigen van de benen in de heupgewrichten.

De symptomen van een hersenabces zijn vergelijkbaar met de symptomen van een ander volume (cysten, tumoren, hematomen) en kunnen binnen een zeer groot bereik variëren, gaande van lichte hoofdpijn tot ernstige hersensymptomen.

Voor longabces wordt gekenmerkt door een aanzienlijke toename van de lichaamstemperatuur, gevolgd door ernstige koude rillingen. Patiënten klagen over pijn op de borst, verergerd door diep ademhalen, kortademigheid en droge hoest. Na het openen van een abces in de bronchiën, is er een sterke hoest met overvloedig sputum, waarna de toestand van de patiënt snel begint te verbeteren.

Abcessen in de oropharynx (faryngeus, paratonsillar, faryngeal) ontwikkelen zich in de meeste gevallen als een complicatie van etterende tonsillitis. Ze worden gekenmerkt door de volgende symptomen:

• ernstige pijn die zich uitstrekt tot aan de tanden of het oor;
• vreemd lichaamsgevoel in de keel;
• spierspasmen die het openen van de mond verhinderen;
• pijn en zwelling van regionale lymfeklieren;
• koorts;
• slapeloosheid;
• zwakte;
• nasale stemmen;
• uiterlijk van de mond van een onaangename bedorven geur.

Zie ook:

Diagnose van het abces

Oppervlakkige abcessen van zachte weefsels veroorzaken geen problemen bij de diagnose. Bij een diepere locatie kan het nodig zijn om een ​​echografie en / of diagnostische punctie uit te voeren. Het tijdens de punctie verkregen materiaal wordt verzonden voor bacteriologisch onderzoek, waarmee het causatieve agens van de ziekte kan worden geïdentificeerd en de gevoeligheid voor antibiotica kan worden bepaald.

Abcessen van de orofarynx worden gedetecteerd tijdens het KNO-onderzoek.

Abcessen kunnen optreden als een onafhankelijke ziekte, maar vaker zijn ze een complicatie van een andere pathologie. Longontsteking kan bijvoorbeeld gecompliceerd zijn door het longabces en purulente tonsillitis - paratonsillair abces.

Veel moeilijker om abcessen van de hersenen, de buik en de longen te diagnosticeren. In dit geval wordt een instrumenteel onderzoek uitgevoerd, dat kan omvatten:

• Echografie van de buikholte en het kleine bekken;
• magnetische resonantie of computertomografie;
• radiografie.

Over het algemeen bepaalt een bloedtest bij elke lokalisatie van een abces de tekenen die kenmerkend zijn voor een acuut ontstekingsproces (een toename van het aantal leukocyten, een verschuiving van de leukocytenformule naar links, een toename van de ESR).

Abcesbehandeling

In de beginfase van de ontwikkeling van het abces van oppervlakkige zachte weefsels, wordt anti-inflammatoire therapie voorgeschreven. Na rijping van het abces wordt het geopend, meestal op poliklinische basis. Ziekenhuisopname is alleen geïndiceerd in de ernstige algemene toestand van de patiënt, de anaërobe aard van het infectieuze proces.

Het wordt aanbevolen om Ilon-zalf als hulpmiddel bij de behandeling te gebruiken, evenals voor de preventie van complicaties van abcessen van het onderhuidse vet. De zalf moet worden aangebracht op het getroffen gebied onder een steriel gaasverband of pleister. Afhankelijk van de mate van ettering is het nodig om de dressing één of twee keer per dag te verversen. De duur van de behandeling hangt af van de ernst van het ontstekingsproces, maar gemiddeld moet de zalf gedurende minstens vijf dagen worden toegediend om een ​​bevredigend resultaat te verkrijgen. Zalf Ilon K wordt in de apotheek verkocht.

Behandeling van longabces begint met de benoeming van breedspectrumantibiotica. Na ontvangst van een antibioticogram wordt de antibioticumtherapie gecorrigeerd voor de gevoeligheid van het pathogeen. Als er aanwijzingen zijn om de uitstroom van etterende inhoud te verbeteren, voer dan bronchoalveolaire lavage uit. De ineffectiviteit van de conservatieve behandeling van abces is een indicatie voor chirurgie - resectie (verwijdering) van het aangetaste deel van de long.

Behandeling van hersenabcessen in de meeste gevallen chirurgisch, omdat ze kunnen leiden tot dislocatie van de hersenen en de dood kunnen veroorzaken. De contra-indicatie voor het verwijderen van abcessen is hun lokalisatie in de diepe en vitale structuren (subcorticale kernen, hersenstam, visuele heuvel). In dit geval wordt gebruik gemaakt van de punctie van de abcesholte, de verwijdering van purulente inhoud met een aspiratiemethode, gevolgd door het wassen van de holte met een antiseptische oplossing. Als herhaald spoelen nodig is, wordt de katheter waardoor het wordt uitgevoerd een tijdje in de holte gelaten.

Bij hersenabcessen is de prognose altijd zeer ernstig, in 10% van de gevallen wordt de dood vastgesteld en bij 50% van de patiënten treedt blijvende invaliditeit op.

Buikabcessen worden operatief verwijderd.

Mogelijke gevolgen en complicaties

Abcessen voor late behandeling kunnen tot ernstige complicaties leiden:

• neuritis;
• osteomyelitis;
• abces;
• purulente fusie van de bloedvatwand met het optreden van levensbedreigende bloedingen;
• purulente meningitis;
• pleuraal empyeem;
• peritonitis;
• sepsis.

vooruitzicht

De prognose hangt af van de lokalisatie van het abces, de tijdigheid en adequaatheid van de behandeling. Subcutane abcessen eindigen meestal in volledig herstel. Bij hersenabcessen is de prognose altijd zeer ernstig, in 10% van de gevallen wordt de dood vastgesteld en bij 50% van de patiënten treedt blijvende invaliditeit op.

het voorkomen

Preventie van abcess-ontwikkeling is gericht op het voorkomen dat pathogene pyogene microflora het lichaam van de patiënt binnendringt en omvat de volgende maatregelen:

• zorgvuldige naleving van asepsis en antiseptica bij het uitvoeren van medische interventies, gepaard gaand met beschadiging van de huid;
• tijdig uitvoeren van primaire chirurgische behandeling van wonden;
• actieve revalidatie van chronische infectiecentra;
• vergroting van de afweer van het lichaam.

YouTube-video's met betrekking tot het artikel:

Opleiding: studeerde in 1991 af aan het Tashkent State Medical Institute met een graad in de geneeskunde. Heeft herhaaldelijk geavanceerde cursussen gevolgd.

Werkervaring: anesthesist-resuscitator van het stedelijk kraamcentrum, resuscitator van de hemodialyse-afdeling.

De informatie is gegeneraliseerd en wordt alleen ter informatie verstrekt. Bij de eerste tekenen van ziekte, een arts raadplegen. Zelfbehandeling is gevaarlijk voor de gezondheid!

Volgens studies hebben vrouwen die een paar glazen bier of wijn per week drinken, een verhoogd risico op het ontwikkelen van borstkanker.

Volgens veel wetenschappers zijn vitaminecomplexen praktisch onbruikbaar voor mensen.

Tijdens het niezen stopt ons lichaam volledig met werken. Zelfs het hart stopt.

In een poging om de patiënt eruit te trekken, gaan artsen vaak te ver. Bijvoorbeeld een zekere Charles Jensen in de periode van 1954 tot 1994. overleefde meer dan 900 neoplasma verwijderingsoperaties.

Het gewicht van het menselijk brein is ongeveer 2% van de totale lichaamsmassa, maar het verbruikt ongeveer 20% van de zuurstof die het bloed binnendringt. Dit feit maakt het menselijk brein buitengewoon gevoelig voor schade veroorzaakt door een gebrek aan zuurstof.

Tijdens de werking verbruikt ons brein een hoeveelheid energie die gelijk is aan een 10-watt-gloeilamp. Dus het beeld van een bol boven het hoofd op het moment van de opkomst van een interessante gedachte is niet zo ver van de waarheid.

Er zijn zeer nieuwsgierige medische syndromen, bijvoorbeeld obsessieve ingestie van objecten. In de maag van één patiënt die aan deze manie leed, werden 2500 vreemde voorwerpen gevonden.

De meeste vrouwen kunnen meer plezier beleven door hun prachtige lichaam in de spiegel te bekijken dan door seks. Dus, vrouwen, streven naar harmonie.

Veel medicijnen werden oorspronkelijk op de markt gebracht als medicijnen. Heroïne, bijvoorbeeld, werd oorspronkelijk op de markt gebracht als een middel tegen babyhoest. Cocaïne werd door artsen aanbevolen als verdoving en als middel om het uithoudingsvermogen te vergroten.

Vier plakjes donkere chocolade bevatten ongeveer tweehonderd calorieën. Dus als je niet beter wilt worden, is het beter om niet meer dan twee plakjes per dag te eten.

Bij regelmatig bezoek aan de zonnebank neemt de kans op huidkanker toe met 60%.

Vroeger vereeuwigde het geeuwen het lichaam met zuurstof. Dit advies is echter weerlegd. Wetenschappers hebben bewezen dat iemand met een geeuw verkoelt en de prestaties verbetert.

Om zelfs de kortste en eenvoudigste woorden te zeggen, zullen we 72 spieren gebruiken.

Zelfs als het hart van een persoon niet klopt, kan hij nog lange tijd leven, zoals de Noorse visser Jan Revsdal ons liet zien. Zijn "motor" stopte om 4 uur nadat de visser de weg kwijt was en in de sneeuw in slaap viel.

De maag van een persoon kan goed omgaan met vreemde voorwerpen en zonder medische tussenkomst. Het is bekend dat maagsap zelfs munten kan oplossen.

De term "beroepsziekten" brengt ziekten samen die een persoon waarschijnlijk op zijn werk zal krijgen. En als het met schadelijke industrieën en diensten gaat.

Kook de behandeling op de rug onder de huid

De furunkel is een pijnlijke purulente ontsteking van de bindweefsels en haarzakjes. De populaire naam voor ontsteking is kook. Meestal verschijnen steenpuisten op de achterkant. Verwijder de pus, open ze zelf, het is in elk geval onmogelijk, omdat dit kan leiden tot infectie van de omliggende weefsels en de ontwikkeling van chronische furunculosis - een etterig-necrotische ziekte die een langdurige en tijdrovende behandeling vereist.

Een kook aan de achterkant kan wijzen op gezondheidsproblemen. Een kook kan worden gevormd door een stafylokokbesmetting of een verzwakte immuniteit, waardoor verschillende virussen het lichaam binnendringen. Ook treedt etterende ontsteking op bij mensen die lijden aan huidziekten die jeuk veroorzaken. Vaak kookt kooktoestand als gevolg van hormonale verstoringen of diabetes.

De oorzaak van ontsteking kan niet alleen gezondheidsproblemen zijn, maar ook andere factoren:

• plotselinge hypothermie of oververhitting van het lichaam;
• ernstige huidbesmetting en verwaarlozing van lichaamshygiëne;
• gebrek aan vitamines;
• overgewicht;
• het gebruik van medische drugs;
• stress en nerveuze spanning;
• toegenomen zweten;
• onbehandelde wonden op de huid waardoor de infectie zou kunnen komen.

Als er kook voorkomt op het lichaam van een klein kind, is de kans groot dat er vuil in de wond is terechtgekomen, waardoor zich een abces heeft gevormd.

Absorpties onder de huid worden gevormd in verschillende delen van de rug: op het stuitbeen, onderrug, schouders en nek. Ontsteking heeft verschillende rijpingsstadia - eerst wordt de kook rood en begint deze te kwetsen, waarna deze in omvang toeneemt als gevolg van de opeenhoping van een grote hoeveelheid pus. Het bepalen van de vorming van chirya op de rug kan op een aantal vloeiende symptomen zijn:

1. 1. Aan de achterkant zit een zegel van twee tot drie centimeter in diameter, waarna de persoon ongemak en pijn begint te voelen. Vaak is het pijnlijk om de ontsteking aan te raken, en ook om achterover te leunen en op de rug te liggen.
2. 2. Na een paar dagen pus en pustule vormen. Bij mensen stijgt de lichaamstemperatuur vaak, eetlust verdwijnt, er is een zwakte.
3. 3. Na enige tijd zal het abces vanzelf worden geopend, zo niet chirurgisch worden verwijderd. De algemene toestand van het lichaam zal verbeteren, de pijn en zwelling zullen afnemen. Meestal worden zeer grote steenpuisten operatief verwijderd.
4. 4. Vervolgens begint het aangetaste huidgedeelte op de rug te littekenweefsel.

Verwar purilent niet met acne. Een abces kan worden geïdentificeerd door een aantal symptomen en stadia van ontwikkeling. Het uiterlijk van acne is niet zo pijnlijk en het heeft een veel kleinere omvang, terwijl de algemene toestand van het lichaam niet verergert en de ontsteking niet operatief wordt verwijderd.

Behandeling van een kook vereist een professionele aanpak, dus is het raadzaam om een ​​arts te raadplegen die kan onderscheiden van een belangrijke pijnlijke acne. De specialist voert een visuele inspectie uit en neemt etterende ontlading met bloed voor bacteriologische analyse. Dit is nodig om de ziekteverwekker te identificeren en een geschikt antibioticum aan de patiënt voor te schrijven.

Soms nemen ze bloed voor algemene analyse. Tegelijkertijd is er een hoge mate van erytrocytsedimentatiesnelheid en een verhoogd aantal witte bloedcellen.

Het is belangrijk om een ​​arts te raadplegen om ervoor te zorgen dat er geen problemen zijn met hormonen, suikerniveaus of intolerantie voor een of ander geneesmiddel.

Het is gevaarlijk om een ​​ulcus alleen te genezen, omdat dit kan leiden tot een complicatie van ontsteking. Aangezien het verschijnen van een abces wordt gekenmerkt door een aantal problemen met het immuunsysteem of het endocriene systeem, moet het probleem op een complexe manier worden aangepakt - niet alleen van buitenaf, maar ook intern.

Onjuiste behandeling van een grote zweer en onvolledige reiniging van de pus kan furunculosis ontwikkelen.

De volgende behandelingsmethoden worden gebruikt, gericht op het desinfecteren van de huid en het verwijderen van roodheid:

• Seal moet worden behandeld met een antiseptische oplossing.
• Opwarmcompressen zijn niet toegestaan, het is beter om kompressen met Vishnevsky-zalf te gebruiken.
• Knijp het abces is onmogelijk. Zoals hierboven vermeld, zal het na verloop van tijd vanzelf opengaan en alle pus zal naar buiten komen. Volwassen en open pelsrob moet worden behandeld met ichthyol zalf zodat het alle resterende inhoud eruit trekt.
• Een open abces wordt behandeld met waterstofperoxide.
• Een kook die volledig gereinigd is en begint te helen, moet regelmatig worden behandeld met crèmes en zalven om wonden en schaafwonden aan te halen.

Patiënten die lijden aan verzwakte immuniteit, problemen met hormonen en stafylokokkeninfectie, nemen die medicijnen die door de arts zijn voorgeschreven. Als de kook gevormd wordt door de individuele intolerantie van een medicijn, dan schrijft de arts een vergelijkbaar middel voor of stopt de behandeling gedurende een bepaalde periode.

In geen geval mag ontsteking worden genegeerd. Het is belangrijk om de kook te behandelen om infectie te voorkomen.

Voor ontstekingen aan de achterkant zijn volksremedies die thuis worden gebruikt ook effectief. Ze kunnen worden verdeeld in twee groepen: helpen om de rijping van het abces te versnellen en effectief voor een snelle genezing. De eerste omvatten:

• Zure room en zwart brood. Van deze twee ingrediënten is gemaakt van mediumdikte pap, die wordt toegepast op het getroffen gebied.
• Geraspte mierikswortel. Breng pap aan de kook gedurende 30-40 minuten, spoel af met warm water en behandel met melk distel tinctuur.
• Kalanchoisesap, eucalyptus tincturen, Sophora en Arnica. Veeg de ontsteking af met een wattenschijfje gedrenkt in plantenextracten.
• Tomatensap en glycerine gemengd in gelijke verhoudingen zullen ook helpen bij het versnellen van de rijping van ontstekingen.
• Boekweitgrutten Doeltreffend als u het kompres regelmatig, om de drie uur, wijzigt. Boekweit is gewikkeld in een verband of gaas, en dan bovenop het abces gelegd. Het is noodzakelijk om de croupe af te koelen, omdat het onmogelijk is om iets warms op te leggen aan de ontsteking.

Na het openen van het abces en om ontsteking te verminderen worden gebruikt:

• Kruidenkompressen van kamille, calendula, touw of verzameling van deze planten.
• Vers geraspte komkommerpulp. Blijf op de huid moet ongeveer een half uur zijn.
• Brandnetel afkooksel. Giet kokend water over een glas verse of gedroogde bladeren en laat afkoelen. Van binnen genomen. Het recept is niet geschikt voor mensen die lijden aan hoge bloedstolling, spataderen en trombose.
• Comprimeren van geraspte aardappelen. Rauwe groenten moeten fijn worden geraspt en aan de kook worden gebracht.
• Aloe. De bladeren worden gesneden en aangebracht met de natte kant, bevestiging met hechtpleister.
• Cranberrysapkompres. Je kunt het vochtig maken met gaas of wattenschijfje en aan de kook brengen. U kunt de gekochte sappen die bedoeld zijn voor menselijke consumptie niet gebruiken. U moet verse bessen of apotheekhulpmiddelen nemen.

Kook op de rug

Pijnlijke blaren op de huid, die steenpuisten worden genoemd, zijn een veel voorkomend probleem en kunnen bij elke persoon voorkomen, ongeacht geslacht of leeftijd. Deze purulente formaties brengen veel ongemak met zich mee, ook in esthetische termen, vooral als ze zich op open delen van het lichaam bevinden. Maar het ergste is dat dergelijke abcessen vaak tot ernstige complicaties leiden als u niet tijdig met de behandeling begint. Bedenk wat u moet doen als er een kookpunt op de rug verschijnt en welke maatregelen u helpen om er het meest effectief van af te komen.

Waarom steenpuisten verschijnen

In de geneeskunde wordt een furunkel gedefinieerd als een purulent-necrotische ontsteking die optreedt in de talgklier, het haar en de bol en het bindweefsel dat hen omringt. Ontsteking wordt veroorzaakt door verschillende pyogene micro-organismen, meestal - Staphylococcus aureus en wordt gekenmerkt door een acuut beloop. Kookt op de rug wordt minder vaak gevormd dan op de nek, heupen, in de oksels of op het gezicht, maar toch wordt een dergelijke lokalisatie als gebruikelijk beschouwd.

De redenen die het optreden van steenpuisten veroorzaken, veel:

• ontoereikende lichaamshygiëne, vooral met verhoogde transpiratie;
• ernstige oververhitting of overcooling van het lichaam;
• werken in omstandigheden van ernstige vervuiling van de huid - bij de mijn, in het veld, bij bepaalde soorten productie;
• hormonale verstoringen, bijvoorbeeld door ziekten van de schildklier, diabetes, het nemen van bepaalde medicijnen;
• stress, langdurige emotionele stress;
• verschillende huidziekten die epitheliale microtrauma's teweegbrengen en penetratie van pathogene bacteriën daarin;
• onjuiste behandeling van laesies op de huid, vooral in vervuilde omstandigheden.

Het is belangrijk! De waarschijnlijkheid van purulente ontsteking neemt aanzienlijk toe bij mensen met een verzwakt immuunsysteem, bijvoorbeeld na antibiotische therapie of fysieke uitputting. Ook lopen mensen met overgewicht risico.

Kenmerkende manifestaties

Het eerste teken van een zwelling is een nauwelijks waarneembare zwelling en roodheid op de huid van de rug rond het haar. Op de eerste dag kan het als een gewone puist worden ingenomen, maar gedurende de volgende twee of drie dagen verschijnen er andere symptomen, die duidelijk wijzen op een etterig abces. Over het algemeen duurt de periode van vorming en rijping van de steenwortel van een week tot 10 dagen, verlichting komt direct na het vrijkomen van etterende inhoud naar het oppervlak. Het hele proces is conventioneel verdeeld in drie fasen, die elk hun eigen manifestaties hebben.

Table. Stadia van ontwikkeling van de kook

Opgemerkt moet worden dat de open wond gemakkelijk geïnfecteerd is, dus het is noodzakelijk om een ​​antiseptische behandeling van het getroffen gebied zo volledig mogelijk uit te voeren tot volledige genezing.

Mogelijke complicaties

Helaas besteden velen niet voldoende aandacht aan de behandeling van de wondholte, omdat de pijn verdwijnt en de zweer niet langer stoort. Ondertussen kan herinfectie leiden tot de ontwikkeling van andere kookpunten helemaal niet alleen. Deze aandoening wordt furunculosis genoemd en het zal veel moeilijker zijn om ermee om te gaan dan met een enkel abces.

Nog grotere complicaties kunnen optreden als de patiënt probeert het abces zelfstandig te openen voordat het volledig volgroeid is:

• ontwikkeling van abcessen in de onderhuidse laag;
• de verspreiding van steenpuisten naar andere delen van het lichaam, chronische furunculose;
• occlusie van bloedvaten op het gebied van ettering;
• bloedvergiftiging;
• met de lokalisatie van steenpuisten in de lumbale zone, kan het ontstekingsproces naar de nieren gaan;
• purulente meningitis en sepsis.

Maar zelfs als er geen complicaties zijn, blijven de onaangename effecten van steenpuisten in de vorm van kleine witte littekens op de huid achter. Vooral duidelijk worden ze gezien op de zonverbrande huid, die het uiterlijk aanzienlijk bederft.

Behandeling van steenpuisten

Voor een succesvolle behandeling is een geïntegreerde aanpak vereist, waarmee u de externe manifestaties kunt elimineren, het lichaam van infectie kunt verwijderen en de immuunafweer kunt versterken. In de meeste gevallen een voldoende conservatieve therapie, die is gebaseerd op het gebruik van medicijnen. Chirurgische interventie is alleen geïndiceerd in ernstige toestand, wanneer er een bedreiging is voor de gezondheid van de patiënt.

Na het vinden van pijnlijke consolidatie op uw rug, moet u een arts raadplegen om het risico op complicaties te elimineren. Dit is vooral belangrijk in gevallen waar een abces groot is of er zijn meerdere steenpuisten tegelijk, er is een zwakte, er is een hoge lichaamstemperatuur aanwezig. Hoe de behandeling wordt uitgevoerd door een specialist:

• de zwelling zelf en de huid eromheen worden behandeld met antiseptische middelen;
• als het abces nog niet rijp is, breng dan een verband aan met Vishnevsky's zalf;
• kompressen met ichthyol zalf, die bijdraagt ​​tot de afgifte van pus, worden toegepast op de rijpe kook;
• Het geopende abces wordt gewassen met waterstofperoxide (3% oplossing) en zalven met wondgenezing en antibacteriële eigenschappen worden toegepast, bijvoorbeeld levomekol.

Indien nodig, antibiotica voorschrijven die effectief zijn tegen stafylokokkeninfectie (oxacilline, methicilline, erytromycine), evenals vitaminecomplexen om de beschermende eigenschappen van het lichaam te versterken. Naast deze maatregelen is het noodzakelijk om de oorzaak van de ziekte te identificeren en te elimineren, anders zal het herhaling van abcessen niet voorkomen.

Naast medicatie wordt vaak fysiotherapie voorgeschreven. Goed effect geeft het gebruik van infraroodstraling. De impact op het ontstoken gebied is voorzien van apparaten die infraroodgolven genereren in een pulserende of continue modus. Bestraling vindt plaats met de verplichte opname van gezond weefsel binnen 10 mm rond de omtrek van het abces. Deze methode wordt gebruikt in alle stadia van de ontwikkeling van de kook, bij geopende zweren, wordt het oppervlak vooraf gereinigd met antiseptische middelen. Het verloop van de behandeling is gewoonlijk van 3 tot 5 dagen, de duur van één procedure is ongeveer 5 minuten.

Thuisbehandeling

Zich ontdoen van de kook kan thuis zijn met behulp van traditionele geneeskunde. Een dergelijke aanpak is gerechtvaardigd als het abces klein is en er geen complicaties zijn, maar toch kan een consult van een dermatoloog nuttig zijn. Hieronder staan ​​de meest effectieve recepten, getest door de tijd en goedgekeurd door artsen.

Aardappel comprimeert. Rauwe aardappelen hebben ontstekingsremmende eigenschappen, dus het helpt goed in het vroege stadium van de vorming van steenpuisten. Wat u moet doen: de rauwe aardappel grondig wassen, met kokend water gieten, raspen op een fijne rasp. De afgewerkte massa wordt uitgespreid op het gaas dat door de helft wordt gevouwen, bedek de bovenkant met dezelfde laag materiaal en breng aan de kook gedurende 3-4 uur, verander dan de aardappelen naar vers. De procedure wordt verschillende keren herhaald totdat de ontsteking verdwijnt. Aardappelen kunnen worden vervangen door rauwe bieten of verse koolbladeren - ze hebben hetzelfde effect.

Tegelijkertijd kunt u geld nemen om het bloed tegen infecties te reinigen. Een van de beste is een aftreksel van de brandnetel: verse bladeren worden gewassen, geplet, in de container twee eetlepels grondstoffen gegoten en 0,5 liter kokend water gegoten. Na een paar uur, wanneer goed doordrenkt, kun je 4 keer per dag een half glas nemen. De loop van de behandeling is minstens een week. De dosis voor kinderen moet worden gehalveerd. In plaats van brandnetel, kunt u ook verse of gedroogde zwarte vlierbessen gebruiken. Goed schoongemaakt bloed en biergist, die in apotheken als voedingssupplementen worden verkocht.

Het is belangrijk! Al deze hulpmiddelen hebben hun eigen contra-indicaties, dus voordat u ze gebruikt, moet u zeker een arts raadplegen.

Tijdens de behandeling is het wenselijk om het gebruik van meelproducten, snoep, vet voedsel en koolzuurhoudende en alcoholische dranken te beperken. Het is belangrijk om oververhitting van het lichaam en onderkoeling te voorkomen, om de barstte-uitbarstingen tijdig te behandelen, om ervoor te zorgen dat de infectie niet in de wonden doordringt. Preventie van furunculosis bestaat uit het handhaven van lichaamshygiëne, goede voeding, versterking van de afweer van het immuunsysteem en het vermijden van slechte gewoonten.

Video - Kook op de achterkant

Lokalisatie van steenpuisten in de wervelkolom kan ernstige gevolgen voor de gezondheid hebben. Hoe de etterende formaties de paravertebrale weefsels beïnvloeden, hoe het bedreigt en hoe de ontwikkeling van de ziekte kan worden voorkomen, is te vinden op onze website.

Spinal epiduraal abces

Spinal epiduraal abces is een beperkte purulente ontsteking van de epidurale spinale ruimte. Het manifesteert zich door acute rugpijn die transformeert in radiculair syndroom, het verschijnen en de progressie van parese, bekkenaandoeningen en gevoelige stoornissen in overeenstemming met het onderwerp van het abces. In de loop van de diagnose wordt een optimale MRI-scan uitgevoerd in het ruggenmerg, bij afwezigheid van een dergelijke mogelijkheid - spinale punctie en myelografie. De behandeling bestaat uit decompressie van het ruggenmerg zo vroeg mogelijk met drainage van een abces, uitgevoerd op de achtergrond van massale antibioticatherapie.

Spinal epiduraal abces

Spinal epiduraal abces is een lokaal purulent-inflammatoir proces dat optreedt in de epidurale ruimte. Dit laatste is een opening tussen het dura (durale) ruggenmerg en de wanden van het wervelkanaal. De epidurale ruimte is gevuld met losse cellulose en veneuze plexi. Volgens het kan etterende ontsteking zich verspreiden in de richting van de hersenen of de staart, waarbij ze ruimte innemen die overeenkomt met verschillende wervelsegmenten.

In de literatuur over neurologie, is spinale epidurale abces te vinden onder de synonieme naam "beperkte etterige epiduritis." De frequentie van het optreden van epiduraal abces van het ruggenmerg is gemiddeld 1 geval per 10.000 ziekenhuisopnamen. Meestal is er in ongeveer de helft van de gevallen een abces van de mid-thoracale wervelkolom. Ongeveer 35% wordt veroorzaakt door epidurale abcessen in de lumbale regio, 15% door de cervicale regio. Ziek voor voornamelijk mensen van 40 tot 75 jaar met een lage weerstand tegen het immuunsysteem. De huidige opwaartse trend in de incidentie van ziekten is blijkbaar te wijten aan een toename van het aantal ouderen en het aantal personen met verminderde immuniteit.

Oorzaken van spinale epidurale abces

Spinal epiduraal abces is het resultaat van infectie in de subdurale ruimte. Stafylokokken (50-60% van de gevallen), streptokokkeninfectie, anaërobe micro-organismen, specifieke pathogenen (bijvoorbeeld tuberculosebacillus), schimmels kunnen fungeren als infectieuze agentia. Skid infectie in de epidurale ruimte en lymphogenous hemato- manier in het lichaam van de bestaande externe infectieuze lesies zoals schaafwonden, keelholte abces, cyste etterende mediastinum, infectieuze endocarditis, pyelonefritis, cystitis purulent, periodontitis, etterende middenoorontsteking, longontsteking en anderen.

Spinal epiduraal abces kan optreden als gevolg van de verspreiding van purulente ontsteking van aangrenzende structuren in osteomyelitis of tuberculose van de wervelkolom, abces van de lumbale spier, doorligwonden, retroperitoneale abces. Ongeveer 30% van de gevallen van epiduraal abces wordt geassocieerd met de penetratie van een infectie als gevolg van ruggengraatletsel, bijvoorbeeld een wervelfractuur met het inbrengen van delen of fragmenten in het weefsel van de epidurale ruimte. De vorming van posttraumatisch hematoom met de daaropvolgende ettering is mogelijk. In zeldzame gevallen wordt spinale epidurale abces gevormd als een complicatie van epidurale anesthesie, lumbale punctie of spinale chirurgie.

Even belangrijk in de ontwikkeling van abcesvorming is de immuungecompromitteerde toestand van de patiënt, waarbij micro-organismen die de subdurale ruimte binnendringen geen behoorlijke respons op het immuunsysteem ontvangen. De redenen voor de afname van de immuunrespons kunnen zijn: ouderdom, chronisch alcoholisme, drugsverslaving, HIV-infectie, diabetes mellitus, etc.

De vorming van een abces in de spinale epidurale ruimte gaat gepaard met de ontwikkeling van het cerebrospinale vloeistofblok en de toenemende compressie van het ruggenmerg. Bij afwezigheid van snelle eliminatie van een abces in het ruggenmerg, tegen de achtergrond van compressie, treden onomkeerbare degeneratieve processen op die leiden tot de vorming van een aanhoudend neurologisch tekort.

Symptomen van spinale epidurale abces

Spinal epiduraal abces manifesteert de overeenkomstige lokalisatie met gemorste rugpijn, een stijging van de lichaamstemperatuur tot hoge aantallen, koude rillingen. Er is lokale stijfheid van de wervelspieren, pijnlijke percussie van de processus spinosus, positieve symptomen van spanning. Dan begint de 2e fase van de ziekte - de pijn wordt getransformeerd in radiculair syndroom, wat gepaard gaat met een afname van peesreflexen in overeenstemming met het niveau van de laesie. In de 3e fase treden parese en bekkenstoornissen op, wat wijst op compressie van het geleidende ruggenmerg, vaak worden paresthesieën waargenomen. De overgang naar de 4de fase gaat gepaard met een snelle toename van parese tot volledige verlamming, geleidende gevoeligheidsstoornissen.

Het neurologische beeld is niet specifiek. Perifere slappe verlamming wordt opgemerkt op het niveau van lokalisatie van het subdurale abces en geleidingsstoornissen worden onder dit niveau bepaald: centrale verlamming en sensorische stoornissen. Bij de projectie van een abces op het oppervlak van de rug kunnen huidhyperemie en zwelling van onderliggende weefsels worden waargenomen.

De ontwikkelingssnelheid van de kliniek in overeenstemming met de bovenstaande stadia is variabel. Acuut subduraal abces wordt gekenmerkt door de vorming van verlamming na enkele dagen vanaf het begin van de ziekte, chronisch - na 2-3 weken. Bij chronisch abces is hoge koorts vaak afwezig, vaker subfebriele aandoeningen worden waargenomen. De transformatie van acuut abces naar chronisch gaat gepaard met een afname van de lichaamstemperatuur en enige stabilisatie van de kliniek, soms een afname van de ernst van symptomen van spinale compressie. Het verloop van chronisch abces is een verandering van exacerbaties en verzwakking van klinische symptomen.

Diagnose van spinale epidurale abces

De niet-specificiteit van de symptomen en de gegevens van de neurologische status stellen de neuroloog en de neurochirurg niet in staat een betrouwbaar subduraal abces vast te stellen. Je kunt het vermoeden in de aanwezigheid van een infectieus proces in de regio van de wervelkolom of een afgelegen bron van etterende infectie. In het acute proces zijn er overeenkomstige veranderingen in de klinische analyse van bloed (versnelde ESR, leukocytose), chronisch abces wordt gekenmerkt door een zwakke ernst van acute inflammatoire veranderingen in het bloed. Gegevens over de aard van de ziekteverwekker kunnen bakposev-bloed geven.

Ruggengraat-röntgen helpt osteomyelitis en tuberculeuze spondylitis te identificeren of te elimineren. Een lumbale punctie is alleen mogelijk als het abces zich boven de onderste thoracale segmenten bevindt. Een laesie onder het thoraxniveau is een contra-indicatie hiervoor, omdat het risico bestaat dat de priknaald een infectie in de arachnoïdale ruimte introduceert met de ontwikkeling van purulente meningitis. In dergelijke gevallen, mogelijke suboccipital punctie.

Lumbale of suboccipital punctie wordt gecombineerd met respectievelijk stijgende of dalende myelografie. Dit laatste onthult de extradurale (gedeeltelijke of volledige) compressie van het ruggenmerg, maar het is niet informatief in termen van differentiatie van de massavorming die de compressie veroorzaakte, d.w.z. het kan geen onderscheid maken tussen een abces, een hematoom en een tumor van het ruggenmerg. De meest betrouwbare en veilige manier om een ​​wervel subduraal abces te diagnosticeren is CT, optimaal - een MRI van de wervelkolom.

Behandeling en prognose van spinale epidurale abces

Spinal epiduraal abces is een indicatie voor dringende chirurgische interventie. Ruggenmergdecompressie wordt uitgevoerd door laminectomie en drainage van de subdurale ruimte. In aanwezigheid van osteomyelitis tijdens de operatie, wordt verwijdering van niet-levensvatbaar botweefsel uitgevoerd, gevolgd door fixatie van de wervelkolom. Tijdige operatie voorkomt de ontwikkeling van parese of vermindert hun graad.

Antibioticatherapie begint empirisch (vóór het verkrijgen van de resultaten van bacposev), zelfs in het stadium van preoperatieve voorbereiding met de parenterale toediening van breedspectrumgeneesmiddelen (amoxicilline, rifampicine, vancomycine, cefotaxime), hun combinatie of gecombineerde antibacteriële geneesmiddelen (bijvoorbeeld amoxicilline + clavulaanzuur). Ga dan verder met orale antibiotica. De duur van de antibioticabehandeling is van 1 tot 2 maanden. Bij de diagnose van tuberculose wordt een consultatie van een tbc-specialist uitgevoerd en wordt anti-tuberculose therapie voorgeschreven.

Van 18% tot 23% van de gevallen van subduraal abces van het ruggenmerg zijn fataal als gevolg van sepsis, longembolie en andere complicaties. De meest ongunstige prognose bij oudere patiënten bij de uitvoering van operaties na de ontwikkeling van verlamming. Met vroege diagnose en chirurgische behandeling vóór het optreden van parese is de prognose gunstig. Na de operatie wordt de progressie van neurologische aandoeningen gestopt. Met de uitgesproken aard van het neurologische tekort treedt de regressie echter niet op, zelfs in gevallen waar chirurgische behandeling werd uitgevoerd in de eerste 6-12 uur na zijn verschijning.