Vitiligo op vrouwelijke en mannelijke geslachtsorganen en op intieme plaatsen. Hoe te diagnosticeren en behandelen?

Meestal is vitiligo op intieme plaatsen minder frustrerend dan op het gezicht of lichaam, omdat minder merkbaar voor anderen. Maar dit is geen reden om de ontwikkeling van de ziekte niet te volgen en geen behandeling en preventie uit te voeren. Waarom? Lees het artikel.

Vitiligo of leucoderma wordt als een zeldzame huidziekte beschouwd. Maar in feite komt het veel vaker voor, het is gewoon dat veel patiënten zich schamen om naar artsen te gaan met hun probleem en proberen zichzelf te behandelen.

Wat is het

Vitiligo (honing, Vitiligo) - een ziekte waarbij huidcellen, onder invloed van verschillende factoren, stoppen met de productie van melanocyten. Als gevolg hiervan ontwikkelt melaninepigmentdeficiëntie zich. De huid in sommige delen wordt eerst roze en wordt vervolgens bleek, met verdere progressie worden karakteristieke witte vlekken met willekeurige vorm met duidelijke grenzen gevormd. We hebben ook een artikel met meer gedetailleerde informatie over de behandeling en oorzaken van vitiligo.

Depigmentatie kan optreden op het gezicht en de hoofdhuid, op verschillende delen van het lichaam, vaak zijn artsen bezig met vitiligo op de geslachtsorganen Vitiligo is geen besmettelijke ziekte en wordt niet seksueel overgedragen. Ook degenereert vitiligo niet in kwaadaardige tumoren, althans op zichzelf.

Maar vreemde plekken in het genitale gebied veroorzaken op zijn minst de vragende blik van de partner en worden vaak de oorzaak van een aantal complexen. Zowel mannen als vrouwen lijden in de regel onder de 30 jaar aan pathologie. Dat wil zeggen, actief leidend seksleven. Omdat vitiligo een serieus probleem kan worden en zelfs de oprichting van een gezin en de geboorte van een kind kan voorkomen - patiënten zijn klaar voor elke behandeling, alleen om het gezonde uiterlijk terug te brengen naar de huid en het slijmvlies.

Ter referentie: de genitale vorm van de ziekte ontwikkelt zich chronisch, bursts en periodes van verzwakking zijn kenmerkend voor deze pathologie, wanneer de vlekken zeer helder worden, zijn ze bijna niet merkbaar. Bovendien kunnen vlekken groeien, van vorm veranderen en samenvoegen. Het is mogelijk om vitiligo in de intieme omgeving thuis te behandelen, met behulp van dezelfde methoden en middelen als voor de behandeling van vitiligo op de handen of het gezicht. Maar met een paar reserveringen.

Kenmerken van de ontwikkeling en manifestaties van pathologie

Vitiligo op intieme plaatsen ontwikkelt zich om dezelfde redenen als in andere delen van het lichaam. Dergelijke factoren kunnen de aanzet zijn voor de vorming van witte vlekken:

1. Stress, emotionele stress, nerveuze shake.
2. Verminderde immuniteit na ziekte, chemotherapie of bij HIV-infectie
3. Veranderingen in hormonale niveaus - vaak vitiligo beïnvloedt het vrouwelijk lichaam tijdens zwangerschap of voeding. De ziekte kan met de puberteit vorderen en stopt dan plotseling.
4. Elke chronische pathologie, vaak geassocieerd met de spijsverteringsorganen.
5. Huidinfecties.
6. Werk en leef in ongunstige omstandigheden.
7. Tekort aan bepaalde vitamines en mineralen.

Er zijn suggesties dat deze ziekte is geassocieerd met een genetische aanleg. Maar tegelijkertijd is er geen verband tussen de huidskleur, het haar, de ogen, ziektes van verwanten en de vorming van vitiligo. Vlekken van vitiligo op de geslachtsdelen verschijnen in brunettes met een donkere huid en zelfs in de negroïde race. Er kan niet worden gezegd dat blondines of albino's vaker aan vitiligo lijden dan andere mensen.

Stadia van de ziekte:

• het verschijnen van enkele lichtroze vlekken op de huid, in dit geval op het slijmvlies van de geslachtsorganen;
• merkbaar bleken van vlekken, een toename in grootte;
• vlekken worden wit, worden groter, kunnen worden samengevoegd.

Als vitiligo in intieme gebieden de behaarde gebieden beïnvloedt, zullen de haartjes ook verkleuren. Het slijmvlies zelf wordt droog, reageert niet op kou en hitte en verliest gedeeltelijk zijn gevoeligheid. Vaak vitiligo vlekken in het genitale gebied rood, irriteren, schilferen.

Uiteraard kunnen dergelijke symptomen en verschijnselen de kwaliteit van het intieme leven niet beïnvloeden. Jonge mensen schamen zich om zich uit te kleden, bang dat de ziekte zal worden gebruikt voor seksueel overdraagbare aandoeningen, als ze aangetaste schaamlippen of penis hebben. Daarom is genitale vitiligo bijna altijd een groter probleem voor patiënten dan vitiligo op het gezicht.

Zieke mannen of vrouwen beginnen te complexeren, zich zorgen te maken en te lijden. Nerveuze spanning leidt alleen maar tot de progressie van de ziekte en de versterking van de manifestaties. Het blijkt een vicieuze cirkel te zijn, om eruit te komen zonder de hulp van een specialist is moeilijk. Zelfbehandeling is zelden effectief: volksremedies en alternatieve technieken die op internet worden geadverteerd, leiden op zijn best tot een tijdelijke verbetering van de toestand van de patiënt. En vaker veroorzaken ze ontstekingen, irritatie en veroorzaken ze zelfs nog diepere depressies van een mislukte poging.

Belangrijk: het slijmvlies in het intieme gebied is veel gevoeliger dan de huid op de handen of op de rug. Vlekken raken gemakkelijk geïrriteerd, dekens worden kwetsbaar voor externe prikkels. Het risico op het ontwikkelen van het ontstekingsproces neemt toe, dus een bezoek aan de arts moet niet worden uitgesteld.

Kenmerken van de behandeling van leucoderma op de geslachtsorganen

Als u beslist om de intieme zone van vitiligo te behandelen, moet dit alleen onder medisch toezicht gebeuren. Elke onzorgvuldige actie kan problemen met de voortplantingsorganen veroorzaken; zelfbehandeling veroorzaakt in de meeste gevallen zelfs meer schade aan het lichaam. Wat zal de dokter doen?

In het begin zal in elk geval de patiënt of patiënt zorgvuldig worden onderzocht. Het is belangrijk om alle ziekten te identificeren, chronisch, verborgen, traag en behandel ze - misschien is dit genoeg om van vitiligo af te komen. Dan zal de arts beslissen welke acties passender zijn: de teint egaliseren door gezonde gebieden te verlichten of pigmentatie herstellen in gebieden die worden beïnvloed door vitiligo. Dergelijke methoden en middelen kunnen worden toegepast:

1. Zalf MBEG - preparaten voor huidverlichting.
2. Transplantatie van donormelanocyten of cellen uit een gezond deel van de huid van de patiënt.
3. De loop van het nemen van immunomodulatoren en corticosteroïden.
4. Vitaminetherapie.
5. Fotosensibilisatoren - geneesmiddelen die de gevoeligheid van de huid voor ultraviolette straling verhogen en daardoor de pigmentatie stimuleren.

Elke tool is ontworpen om de verschillende factoren die vitiligo kunnen activeren te neutraliseren. Daarom is het belangrijk om erachter te komen wat de aanzet vormde voor de vorming van pathologie. Maar omdat het moeilijk is om dit te doen, gebruiken artsen een combinatie van verschillende medicijnen en methoden van verschillende acties.

Er is geen universeel behandelingsregime dat geschikt is voor elke patiënt. Alle geneesmiddelen, procedures, doseringen, de duur van de kuur worden op individuele basis geselecteerd en indien nodig aangepast. De arts houdt de patiënt constant in de gaten, controleert het behandelingsproces en komt, indien nodig, tussenbeide.

Verschillen met behandeling op andere delen van het lichaam

Leucoderma op de geslachtsdelen, indien niet gecompliceerd door infecties en ontstekingen, kan de reproductieve functies van het mannelijke of vrouwelijke organisme niet beïnvloeden. Maar omdat belangrijke orgels in de buurt zijn, is een speciale aanpak nodig. Twee belangrijke punten om in gedachten te houden:

1. Middelen en procedures mogen het gevoelige slijmvlies niet beschadigen en irriteren.
2. Systemische geneesmiddelen mogen geen bijwerkingen hebben op de organen van het urogenitale systeem (en ook anderen).

Degenen die lijden aan leucodermie, is het noodzakelijk om extra voorzichtig te zijn met zonnebaden, zorgvuldig kiezen voor de middelen voor intieme hygiëne en ondergoed. De belangrijkste taak is niet om de progressie van de ziekte uit te lokken en de kwetsbare huid niet te irriteren met agressieve cosmetische producten en oncomfortabel ondergoed van slechte kwaliteit.

Speciale bereidingen en methoden

Er zijn een aantal geneesmiddelen die specifiek zijn ontwikkeld om de huid en slijmvliezen in vitiligo op intieme plaatsen gelijk te maken. Dit zijn verschillende huiden, gels en zalven. De merklijn van Sesderm heeft zichzelf goed bewezen. U kunt andere middelen voor extern gebruik gebruiken, bijvoorbeeld Vitasan-crème.

Wat betreft de lamp, dan is het voor bestraling van het slijm in het intieme gebied beter om het niet te gebruiken, net als een laser - het is gemakkelijk om een ​​tere huid te verbranden. Ook niet geschikt voor de behandeling van genitaliën tinctuur op basis van rode of zwarte peper, acetylsalicylzuur, appelciderazijn.

Vergeet niet een dieet rijk aan mineralen en vitamines - dit is een heel belangrijk punt. In de periode van remissie, om het behaalde resultaat te behouden en exacerbaties te voorkomen, wordt aanbevolen om folk remedies op basis van medicinale planten te gebruiken.

Vitiligo en infecties van het urogenitale kanaal: een ongeval of patroon?

Vitiligo heeft niets te maken met infectieziekten. Deze pathologie wordt niet veroorzaakt door bacteriën, schimmels of virussen. Maar: Vitiligo wordt gevormd bij mensen met een verzwakt immuunsysteem. In feite staat de patiënt open voor pathogenen van infectieziekten. Daarom gaat leucoderma vaak inderdaad gepaard met een ontsteking van het urogenitale kanaal.

Vitiligo op de geslachtsorganen op zichzelf vormt geen bedreiging voor de gezondheid en functies van andere organen. Maar levert groot moreel ongemak op voor de patiënt. Bovendien, hoewel laag, maar toch is er een risico op het ontwikkelen van infectieziekten of de transformatie van vlekken in kwaadaardige tumoren met nadelige factoren. Daarom, zelfs als u zich niet echt zorgen maakt om uw uiterlijk en u niet lastigvalt, is het nodig dat de arts van tijd tot tijd verschijnt. Beperkingen zijn in dit geval absoluut ongepast.

Het uiterlijk van vitiligo op de geslachtsorganen

Huidziekten zijn behoorlijk divers. Het is erg belangrijk om de kenmerken van elke pathologie te begrijpen om onmiddellijk hulp te zoeken, omdat sommige ogenschijnlijk onschadelijke afwijkingen gevaarlijk kunnen zijn. Vitiligo is een van de zeldzame huidpathologieën (anders wordt deze ziekte leukoderma genoemd). Het wordt gekenmerkt door een tekort aan melanine, waardoor sommige delen van de huid hun natuurlijke kleur kunnen verliezen. Deze gebieden hebben eerst het uiterlijk van roze vlekken, waarna de vlekken wit worden, wat vooral uitgesproken is bij de eigenaren van een donkere huid.

Leucoderma is een chronische ziekte waarbij perioden van verdwijning van symptomen en hun terugkeer mogelijk zijn. Het is ook mogelijk de geleidelijke progressie van de ziekte, wanneer de vlekken in grootte kunnen groeien en zich door het lichaam kunnen verspreiden. Een van de soorten pathologie is vitiligo op intieme plaatsen. In dit geval bevinden zich verkleurde huidgebieden in het genitale gebied. Deze ziekte veroorzaakt geen specifieke problemen - het is niet besmettelijk en leidt zelden tot complicaties.

Mensen met vitiligo hebben echter complexen, omdat hun uiterlijk verschilt van het uiterlijk van andere mensen. Bovendien hebben sommige mensen de neiging om patiënten met vitiligo negatief te zien, vooral als de vlekken zich dicht bij de geslachtsorganen bevinden. Dit kan van invloed zijn op de kwaliteit van het intieme leven van patiënten en hun houding ten opzichte van zichzelf.

Daarom proberen patiënten met leucoderma dit probleem te elimineren. U moet dit echter niet zelf doen, omdat het therapieprincipe in elk afzonderlijk geval kan verschillen. Het is het beste om de hulp van een specialist in te schakelen. Maar voordat u naar de dokter gaat, moet u weten hoe de ziekte wordt gekenmerkt en hoe deze zich ontwikkelt.

Kenmerken van de ontwikkeling en manifestaties van pathologie

Vitiligo in het genitale gebied wordt op dezelfde manier gevormd als in een ander deel van het lichaam. Volgens artsen veroorzaakt deze ziekte genetische aanleg in combinatie met blootstelling aan ongunstige factoren. Deze factoren omvatten:

• hormonale onbalans;
• problemen met het zenuwstelsel;
• langdurige emotionele stress;
• zwakke immuniteit;
• chronische ziekten;
• infectieuze huidziekten;
• gebrek aan vitamines en mineralen;
• schadelijke leef- en werkomstandigheden.

De eerste fase van de ziekte is het optreden van aandoeningen in het proces van melanineproductie. Als gevolg hiervan vormen zich kleine stippen op de huid in het genitale gebied, waarvan de kleur verschilt van die van de rest van de huid. Geleidelijk aan worden deze vlekken wit, neemt hun aantal toe en groeien ze zelf. Soms kunnen ze verdwijnen en na een tijdje verschijnen ze opnieuw.

Naast het hoofdsymptoom, dat de aanwezigheid van een verkleurde huid is, kunnen andere tekenen van deze pathologie worden geïdentificeerd. Dit is:

• verkleuring van haar op bleke huidgebieden;
• gebrek aan reacties van de gedepigmenteerde huid op warmte en koude;
• droog;
• jeuk;
• roodheid;
• ontsteking;
• peeling.

In verband met al deze symptomen kan vitiligo op de penis van een man of op de geslachtsdelen van een vrouw leiden tot het idee van een ernstige infectieziekte. Dit kan angst veroorzaken, wat vaak wordt weerspiegeld in het welzijn. In plaats van nerveus te zijn, moet u hulp inroepen bij een arts die kan nagaan of er gezondheidsrisico's zijn.

Deze tekenen kunnen niet worden genegeerd, omdat een verkleurde huid kwetsbaarder wordt voor schadelijke effecten, waardoor vitiligo gecompliceerd kan worden door infectieziekten of ontstekingsprocessen.

Er zijn bijna geen verschillen in de manifestatie van de ziekte bij mannen en vrouwen. Het enige verschil is dat vrouwen vatbaarder zijn voor deze ziekte. Dit komt door de eigenaardigheden van het vrouwelijke hormonale systeem.

Over het algemeen wordt deze ziekte niet als gevaarlijk beschouwd omdat deze alleen de huidaandoening negatief beïnvloedt, maar de werking van de interne organen niet beïnvloedt. Integendeel, het werk van de interne organen kan de conditie van de huid nadelig beïnvloeden, waardoor dit probleem ontstaat. Toch bestaat er nog steeds een zeker gevaar.

De verkleurde delen van de huid beginnen vaak af te schilferen, in deze gebieden kan ontsteking optreden, waardoor de huid gevoeliger wordt voor negatieve effecten. Daarom wordt vitiligo vaak gecompliceerd door andere huidziekten. Een ander gevaar vloeit voort uit het feit dat er een zeker risico is op degeneratie van verkleurde gebieden in een kanker. Daarom is het zelfs in de afwezigheid van ongemak de moeite waard om periodiek een arts te raadplegen.

Medische evenementen

De behandeling wordt door de arts individueel na het onderzoek gekozen. Het is onwenselijk om zelfstandig maatregelen te nemen, want er is een kans om je eigen lichaam te schaden. Dit is vooral gevaarlijk in aanwezigheid van vitiligo in het genitale gebied. Deze delen van het lichaam zijn gevoelig voor bijwerkingen, dus alle gebruikte geneesmiddelen mogen geen bijkomende problemen met de voortplantingsorganen veroorzaken.

De uitlijning van de huidtint gebeurt op verschillende manieren. In sommige gevallen is het gemakkelijker om gezonde gebieden wit te maken, in andere gevallen - om het niveau van pigmentatie op het gebied van witte vlekken te verhogen. Bleken wordt uitgevoerd met bleekmiddelen (bijvoorbeeld MBEG-zalf). Het is mogelijk om de productie van pigment chirurgisch te stimuleren door melanocyten van de donor of van gezonde delen van het lichaam van de patiënt te transplanteren. Ook gebruikt voor dit medicijn:

• immunomodulatoren (Immunal);
• corticosteroïden (betamethason);
• fotosensibiliserende middelen (beroxan);
• glucocorticoïden (clobetasol);
• vitamines (Vitrum).

Geneesmiddelen voor behandeling worden geselecteerd op basis van de kenmerken van de ziekte en de oorzaken ervan. Elk van deze fondsen kan een bepaalde factor neutraliseren die de ontwikkeling van de ziekte oproept. Meestal wordt een complexe behandeling voorgeschreven met behulp van verschillende geneesmiddelen die effecten hebben in verschillende richtingen.

Het gebruik van traditionele medicijnen is ook toegestaan, maar u moet alleen bewezen recepten gebruiken en alleen als hun gebruik is toegestaan ​​door een specialist. Deze geneesmiddelen moeten worden gecombineerd met andere manieren van blootstelling - alleen in dit geval zal het gewenste resultaat kunnen worden bereikt.

Een zeer belangrijk aspect van de behandeling is een dieet. Dankzij een goed georganiseerd dieet, kunt u het lichaam voorzien van essentiële voedingsstoffen en sporenelementen, wat ook belangrijk is voor het wegwerken van vitiligo. Het feit is dat het ontbreken van de noodzakelijke stoffen een van de redenen is die leiden tot de ontwikkeling van leucoderma.

De effectiviteit van de behandeling hangt van veel aspecten af. Het wordt beïnvloed door de kenmerken van de ondernomen acties, de mate waarin de arts de aanbevelingen opvolgt, de ernst van de symptomen, de vorm van de ziekte, enz. Er zijn veel gevallen waarin dit probleem is opgelost. Maar soms zijn alle maatregelen nutteloos.

Vitiligo is geen zin: symptomen, foto's, moderne behandelmethoden

Vitiligo is een huidaandoening waarbij bepaalde delen van het lichaam verkleurd raken. De ziekte is vrij zeldzaam, maar de laatste jaren groeit het aantal mensen dat klaagt over het verschijnen van witte vlekken op de huid.

Vitiligo (lat. Vitiligo - "huidziekte") - een schending van huidpigmentatie als gevolg van het ontbreken van melanine in sommige gebieden. Kan op elke leeftijd voorkomen.

De ziekte is niet besmettelijk en niet levensbedreigend, terwijl de behandeling moeilijk is

Oorzaken van Vitiligo

• Betrouwbaar niet onderzocht, waarom melanine plotseling verdwijnt. Het is gebruikelijk om vitiligo toe te schrijven aan auto-immuunziekten: de immuniteit ziet de pigmentcellen als vreemd en vernietigt ze. Elke verwonding, overgedragen stress, langdurig contact met bepaalde chemicaliën kan zo'n immuunreactie veroorzaken.

Er zijn andere versies van de oorzaken van vitiligo. Een daarvan is dat de stof die melanine vernietigt, een zenuwstelsel produceert dat niet goed functioneert.

• Een andere suggestie is dat bij mensen die vatbaar zijn voor vitiligo, melanine producerende cellen, melanocyten, zichzelf vernietigen.
• Er is een theorie dat de dood van deze cellen kan worden veroorzaakt door spijsverteringsstoornissen als gevolg van diëten. Er wordt aangenomen dat de oorzaken van vitiligo een schending van de vitaminebalans kunnen zijn, overgedragen infectieziekten, erfelijke aanleg.

Geen van deze theorieën heeft een honderd procent bevestiging.

symptomen

In het beginstadium van de ziekte manifesteert zich in de vorm van melkachtig witte vlekken van verschillende vormen en maten op de huid. Ze kunnen groeien, fuseren met elkaar. Meestal verschijnen de vlekken op handen, knieën, ellebogen - de delen van het lichaam die het meest gevoelig zijn voor verwonding. Op de aangetaste gebieden is het haar ook verkleurd.

Vitiligo-vlekken kunnen zo snel verdwijnen als ze verschijnen.

Er zijn drie vormen van vitiligo, afhankelijk van de locatie van de vlekken. Elk formulier is onderverdeeld in subgroepen:

• Gelokaliseerd - spots bevinden zich alleen op bepaalde delen van het lichaam. Bijvoorbeeld: het kan alleen op intieme plaatsen zijn of alleen op het gezicht. Dit formulier is op zijn beurt verdeeld in twee typen:
  1. focale vitiligo - er zijn alleen spots op één of twee sites
  2. Vitiligoslijmvlies - vlekken zijn alleen aanwezig op de slijmvliezen
• Gegeneraliseerd - vlekken worden "verspreid" door het lichaam (de meest voorkomende vorm). Er zijn drie soorten van deze vorm van de ziekte:
  1. acrofaciale vitiligo - beïnvloedt alleen het gezicht en de ledematen
  2. vulgaire vitiligo - vlekken worden symmetrisch over het lichaam verdeeld
  3. gemengde vitiligo - een combinatie van verschillende typen
• Universeel - bijna compleet, meer dan 80% van het lichaamsoppervlak, gebrek aan pigment (uiterst zeldzaam)

Vitiligo-vlekken kunnen trichromatisch zijn - wanneer er een "overgangsfase" is, gedeeltelijk gepigmenteerde zone tussen gezonde en zieke huid. Er zijn viergekleurde vlekken - terwijl rond de witte plek scherpe randen verschijnen met sterke pigmentatie. Vlekken kunnen langs de grens ontstoken zijn. Het gebeurt dat de vlekken zonder melanine een blauwachtige tint hebben.

In aanvulling op de externe manifestaties van vitiligo geen symptomen.

diagnostiek

Vlekken van vitiligo op het eerste gezicht kunnen worden verward met vlekken die optreden met korstmos of syfilis. De laatste twee ziekten worden echter gekenmerkt door de manifestatie van andere symptomen naast huidverkleuring. Dus, wanneer syfilis specifieke laesies van het slijmvlies heeft, en wanneer ze beroofd is, schilfert het oppervlak van de vlekken.

Vitiligo kan het nauwkeurigst worden bepaald door een houten lamp op de vlekken te schijnen. Daaronder worden de getroffen gebieden wit-blauw gemarkeerd en gebieden waar het pigment net is begonnen te verdwijnen, worden ook zichtbaar. Bij een bezoek aan een dermatoloog is het beter om aan te dringen op deze diagnostische methode.

Hoe vitiligo te genezen?

Er is vandaag geen remedie voor vitiligo. Maar met deze ziekte wordt fotochemotherapie (FHT) of PUVA-therapie als effectief beschouwd. Deze methode omvat het nemen van speciale medicijnen - voor lokaal gebruik of in de vorm van tabletten die de gevoeligheid voor UV-licht verhogen, en de daadwerkelijke blootstelling, bij voorkeur lange golflengte. FHT-cursussen worden uitgevoerd met korte pauzes. Lees meer over de behandeling van vitiligo op onze website.

Dit type therapie heeft contra-indicaties:

• oncologische ziekten
• zwangerschap
• individuele gevoeligheid voor ultraviolet
• hart- en vaatziekten
• ziekten van de spijsvertering en urinewegen
• PUVA-therapie is niet voorgeschreven voor kinderen jonger dan 5 jaar en oudere mensen na 60 jaar

Lasertherapie helpt om vitiligo veel beter te verwijderen, vooral als de patiënt koper en ascorbinezuur gebruikt. De behandelingsduur is veel korter en de lijst met contra-indicaties voor lasertherapie is korter.

Wanneer vitiligo ook corticosteroïden, immunomodulatoren, wordt gebruikt. In ontwikkelde landen is de behandeling van vitiligo met donorhuidtransplantatie populair.

Hoe u vitiligo thuis kunt behandelen, lees op onze website.

Mogelijk bent u ook geïnteresseerd in:

Prognose van de ziekte

De patiënt beslist over de noodzaak van behandeling van vitiligo. Ondanks de afwezigheid van pijnlijke symptomen, met vitiligo, kan een persoon ernstige psychologische problemen ervaren die verband houden met de reactie van anderen op de vlekken, maar veel zieke vitiligos blijven een volledig leven leiden, zonder aandacht te besteden aan de manifestaties van de ziekte. Een voorbeeld is het model Chantel Winnie.

De bovenstaande behandelingen zijn gericht op het elimineren van de symptomen. Omdat de oorzaken van de ziekte meestal onbekend zijn, kunnen de vlekken weer verschijnen, vaak op dezelfde plaats.

Terugval kan enkele jaren na succesvolle behandeling optreden. Als vlekken opnieuw verschijnen, is het het beste om zo snel mogelijk een arts te raadplegen. Hoe eerder dit wordt gedaan, hoe effectiever de behandeling zal zijn.

Om terugval te voorkomen, wordt patiënten geadviseerd om hun gezondheid te controleren, stress te vermijden, het lichaam te onderzoeken op immuun-, endocriene en metabolische aandoeningen.

Vitiligo-ziekte, veel voorkomende oorzaken

Hoe kan moderne vitiligo worden genezen met behulp van moderne methoden?

Hoe folk remedies - moeras kroos, jager en appel cider azijn kan worden genezen vitiligo?

Ik heb een vriend die Vitiligo heeft. Aanvankelijk was ze bang om uit haar huis te gaan, zo verlegen van haar plekjes. Toen was het eraan gewend. Vlekken op het gezicht schetsen toner en poeder, en op de lichaamsplekken zijn niet zo merkbaar, vooral omdat ze kleding draagt ​​met lange mouwen. Ze probeerde vitiligo te behandelen met folk remedies en fotochemotherapie - niets hielp haar lange tijd, de vlekken werden slechts een tijdje minder merkbaar.

De dochter van een vriendin, een tienermeisje, heeft grote vlekken van vitiligo op haar benen en rug, ze zijn in verschillende maten en vormen. Begon te verschijnen aan het begin van de overgangsperiode. En deze vlekken zijn niet zoals het onthouden van vlekken, zoals het in het artikel staat. In het ziekenhuis zei de vriend: "Hij kan niet worden behandeld." Het meisje is verlegen en probeert in spijkerbroek en broek te lopen.

In 6 jaar had ik witte vlekken op mijn knieën, naarmate de huid geleidelijk begon te verlichten en volledig wit werd. Gedurende het jaar verschenen dezelfde vlekken op het gezicht, maar kleiner. Als klein kind schaamde ik me er erg voor en het was vervelend om de ogen op straat te zien. In het ziekenhuis heb ik alle mogelijke testen gedaan, voor alles. Er waren geen kritieke ziektes en de artsen haalden hun schouders op, gaven aanwijzingen aan een speciale afdeling, waar ik hoorde dat het vitiligo werd genoemd. Zag veel immunomodulators, verschillende vitamine, probeerde veel verschillende procedures. Er gingen jaren voorbij en er waren geen merkbare resultaten. Na drie jaar naar de artsen te gaan, heb ik het verdragen. Ik leef al 20 jaar met deze vlekken en voel geen ongemak, zoals ze zeggen, als je de situatie niet kunt veranderen, verander je houding ertegen. Wat kan worden opgemerkt, wanneer ik een rustig ritme van het leven leid, ik ben niet uit het oog, ik eet goed en slaap, de vlekken beginnen te verminderen, en als er veel stress of druk is, nemen ze respectievelijk een beetje toe.

Kenmerken van vitiligo op intieme plaatsen

Vitiligo op intieme plaatsen is een verworven huidaandoening. Het manifesteert zich in de vorm van massieve witte vlekken in het genitale gebied en op hen. Vitiligo komt voor op de huid, ongeacht huidskleur, geslacht of leeftijd.

Kenmerken van de ziekte

De huidskleur en het menselijke haar worden genetisch bepaald en zijn afhankelijk van de verhouding tussen rode, blauwe, gele en bruine pigmenten. Het ontbreken van sommige natuurlijke kleurstoffen leidt tot dyschrome vlekken.

Vitiligo (ook wel hond genoemd) is een ziekte die wordt gekenmerkt door de ontwikkeling van primaire pigmentloze witte vlekken zonder afpellen en atrofie. De vlekjes hebben de neiging om te fuseren en langzaam te groeien. Foci van witte kleur aan de rand zijn omgeven door een licht gepigmenteerde bloemkroon.

Deze pathologie treedt op vanwege het verlies of de afname van de functionele activiteit van melanocyten (cellen die de stof melanine bevatten).

Dit is een exclusief verworven ziekte. Het wordt gekenmerkt door duidelijk beperkte depigmentatiegebieden van verschillende grootten en vormen. Af en toe treft vitiligo ook de haarzakjes aan, waarbij het pigment verdwijnt en het haar verkleurt. De eerste brandpunten van de ziekte worden op jonge of zeer jonge leeftijd gelegd.

De etiologie en pathogenese van een dergelijke ziekte is niet volledig begrepen. Er zijn verschillende theorieën die verklaren waarom dit fenomeen zich voordoet:

1. Theorie van melanocytische vernietiging. In theorie zijn onderzoekers van mening dat vitiligo voorkomt als een auto-immuunziekte of als gevolg van een overtreding van de SMA (redox-status) van melanine. Sommige wetenschappers associëren de ziekte met een neurogene etiologie.
2. De tweede theorie zegt dat er een schending is van de remming van pigmentcellen of een schending van hun adhesie.

Predisponerende factoren van uiterlijk:

• disfunctie van het zenuwstelsel;
• constante stress;
• chronische ontsteking van het urogenitale gebied;
• ziekten van de inwendige organen;
• intoxicatie met leverziekte;
• vernietiging en fysiologische aandoeningen van klierafscheiding;
• tekort aan koper-, seleen- en zinkionen;
• een daling van de status van het immuunsysteem;
• af en toe - erfelijke aanleg.

Kenmerken van uiterlijk op intieme plaatsen

Vitiligo op de geslachtsorganen wordt op dezelfde manier gevormd als in andere delen van het lichaam.

Locaties van vitiligo:

• intieme plaatsen bij meisjes: schaamstreek, schaamlippen, perineum, billen en borst (tepelhofuitsteeksels);
• intieme plaatsen bij mannen: pubis, penis, anusgebied;
• ledemaat huid;
• in gebieden met natuurlijke menselijke openingen;
• gezichtsschedel: op de lippen, op de wangen.

Tijdens de eerste fase heeft de pathologie een heldere manifestatie. Er zijn verschillende stadia van de vorming van vlekken. Op de dermale laag wordt de eerste fase gekenmerkt door een verandering in de kleur van het gebied (roze) van niet meer dan 0,3 cm.Tijdens deze periode is het noodzakelijk om een ​​dermatoloog te raadplegen voor advies, maar dit wordt vaak genegeerd.

De beginfase kan zich in drie richtingen ontwikkelen: stationair, voortdurend vooruitstrevend of in de richting van repigmentatie. Elke tak spreekt van een stabiele vorm van vlekken, hun actieve voortplanting en zelfs verdwijning. Symptomen kunnen alleen voorkomen en verdwijnen.

Mannen lijden het meest aan de ziekte. Psychologie is zo ontworpen dat jonge mensen bang zijn eerlijk te zijn, met vitiligo op de penis of in het anogenitale gebied. Dit is een foutief complex, eerder geassocieerd met algemene onzekerheid, eerder dan met een specifieke pathologie.

De conditie voor het verschijnen van vitiligo op intieme plaatsen bij meisjes kan ook dienen als pityriasis versicolor. Vrouwen zullen de pathologie minder snel waarnemen, omdat vitiligo die op de schaamlippen voorkomt, hen een bepaalde pit en originaliteit kan geven.

Patiënten met depigmentatie foci wensen een bestaand cosmetisch defect zo snel mogelijk te elimineren.

Intieme zorg voor vitiligo

Thuiszorg voor intieme plaatsen vereist geen uitgesproken eigenschappen. Noodzakelijke fondsen kunnen onafhankelijk worden gekocht of bij een dermatoloog.

Gebruik crèmes, gels, capsules of bodylotions in individuele verzorging die de gedepigmenteerde tint lokaal kunnen egaliseren. In professionele cosmetica zijn er een groot aantal vergelijkbare soorten medicijnen en producten. Sesderma is een van de meest gebruikte bedrijven voor de behandeling van vitiligo en het onderdrukken van de recidieven.

Onder de omstandigheden van de schoonheidssalon kunnen Elokvin-bleekinjecties en lasertherapie worden aangeboden. Het zal ook een uitgebreide diagnose uitvoeren, die onmogelijk te verkrijgen is in een ziekenhuis.

het voorkomen

Tips voor dermato-cosmetologists voor de preventie van depigmented disease:

1. Bescherming van de huid tegen ultraviolette straling. Gebruik altijd crèmes met een Cfm-bescherming van minstens 30 en in de lente en zomer 50 om te voorkomen dat vitiligo in andere delen van het lichaam verschijnt.
2. Niet langer dan een uur per dag zonnebaden of in direct zonlicht. Of draag kleding die de aangetaste plaatsen volledig zal onderbreken.
3. Eet voedingsmiddelen die koper en zink bevatten.
4. Gebruik producten voor intieme hygiëne die bij u passen;
5. Neem regelmatig immunostimulantia en antioxidanten.

Volg deze eenvoudige regels en minimaliseer het risico op terugval.

Witte vlekken op het slijmvlies van de geslachtsorganen. Witte afzetting op de genitale lippen: symptomen en behandeling

Het vinden van een witte bloei op de geslachtsdelen, niet onmiddellijk in paniek. In principe is dit een vrij algemeen verschijnsel en het is niet altijd gebaseerd op pathologische factoren.

Maar hoe onderscheid je de norm van pathologie? Wat zijn de oorzaken van dit fenomeen, hoe diagnosticeer en behandel je het? Dit is waar het gesprek over zal gaan in ons artikel.

De essentie en oorzaken van witte plaque op de geslachtsorganen

Het verschijnen van plaque op de geslachtsorganen kan zowel een natuurlijke, fysiologische basis hebben als een teken zijn van verschillende ziekten.

Vaak wordt witte plaque gevormd als gevolg van de afscheiding van talgklieren secretie, die wordt gemengd met schubben van dode huidcellen en vocht. Dit mengsel wordt smegma genoemd. Wanneer het niet past, hoopt smegma zich op in het gebied van de clitoris, de schaamlippen bij vrouwen en in de regio van de voorhuid bij mannen.

Dit verschijnsel doet zich ongeacht leeftijd voor. Je kunt zelfs witte bloei zien op de geslachtsdelen van meisjes van 0 tot 2 maanden oud. Het pasgeboren organisme wordt dus gereinigd en past zich aan de omgeving aan. Niet ongebruikelijke plaque en gedurende de tijd dat het lichaam bescherming biedt tegen het binnendringen van verschillende infecties.

Als de witte bloei geen uitgesproken geur heeft en geen ongemak veroorzaakt, vormt deze in dit geval geen bedreiging voor de gezondheid.

Maar als u naast witte bloei een aantal niet-kenmerkende andere tekens vindt, dan is dit mogelijk al een probleem. In dit geval duidt de aanwezigheid van plaque op de mogelijkheid van de aanwezigheid van een aantal ziekten.

Onder de factoren die het uiterlijk van witte plaque op de geslachtsorganen beïnvloeden, zijn de volgende:

• (Spruw). Ziekte veroorzaakt door gistachtige schimmels.
• Vaginitis en andere ontstekingsziekten van de geslachtsorganen.
• Genitale. Het heeft een virale oorzaak, veroorzaakt door type 1- en type 2-herpesvirussen.
• Andere infectie- en ontstekingsziekten (waaronder geslachtsziekten) van de voortplantings- en urinewegen.
• Veranderingen in de vaginale microflora. Ze worden gepromoot door hormonale verstoringen, aandoeningen van het zenuwstelsel, langdurige medicatie en een reactie op een seksuele partner.
• Veranderingen in de puberteit (vaak voor het begin van de eerste maand).
• Geen uitgebalanceerd dieet en gebrek aan.
• Reactie op het gebruik van alkalische producten voor intieme hygiëne.
• Strak, onnatuurlijk ondergoed.

Gerelateerde symptomen

De vorming van witte plaque veroorzaakt door pathogene etiologie is geen afzonderlijke ziekte, maar een van de symptomen ervan. In de regel gaat het voorkomen gepaard met een aantal andere symptomen die helpen de ziekte te diagnosticeren.

Onder de bijbehorende symptomen zijn de volgende:

• Gevoel van constant ongemak in de onderbuik.
• Pijn en krampen bij het ledigen van de blaas.
• Periodieke lichaamsverbetering.
• Er is een duidelijke, onaangename geur van ontslag.
• Roodheid van de uitwendige genitaliën, in sommige gevallen treedt zwelling op.

Veroorzaakt witte blos jeuk genitaliën, branderig gevoel in het kruis gebied.

Afhankelijk van de aard van de ziekte kunnen zich purulente puistjes voordoen, niet-karakteristieke formaties op de huid en slijmvliezen van de geslachtsorganen (dit symptoom is kenmerkend wanneer het wordt geïnfecteerd met syfilis).

Alle bovenstaande symptomen kunnen wijzen op de aanwezigheid in het lichaam van infectieuze, inflammatoire of andere ziekten.

Als u, in combinatie met een witte patina, minstens één van de symptomen hebt gevonden, moet u geen tijd verspillen aan het contacteren van een gespecialiseerde gynaecoloog of verloskundige. Het is niet nodig om een ​​diagnose te stellen en zelfbehandeling voor te schrijven, het kan onherstelbare schade toebrengen aan het lichaam (tot onvruchtbaarheid).

Diagnose en behandelingsrichtlijnen

Verschillende ziekten, zowel infectieus als inflammatoir, kunnen vergelijkbare klinische symptomen hebben. Daarom is het, zonder alle diagnostische maatregelen uit te voeren en alle vereiste tests te doorlopen, niet eenvoudig om de exacte diagnose te bepalen en als gevolg daarvan een adequate therapie toe te wijzen.

Gebruik bij het detecteren van witte plaque op de geslachtsdelen van een vrouw deze diagnostische methoden:

• Echoscopisch onderzoek van de geslachtsorganen;
• Bestanden uitstrijken op microflora;
• Uitstrijkje voor seksueel overdraagbare aandoeningen (SOA's);
• Kolkoskopiya;
• Algemene bloed- en urinetest.

Na de verkregen resultaten besluit de arts en schrijft de behandeling voor.

Van de aard en specifieke kenmerken van de ziekte, voorgeschreven medicijnen oraal (tabletten), vaginale (vaginale zetpillen) en externe (crèmes, zalven) gebruik. In bijzonder ernstige, kritieke gevallen wordt ziekenhuisopname aanbevolen.

Om enkele van de symptomen te verlichten, kan ook traditionele geneeskunde worden gebruikt. Een afkooksel van planten met ontstekingsremmende eigenschappen kan bijvoorbeeld worden gebruikt voor douchen of comprimeren. Dit zal helpen de ontstoken mucosa te kalmeren en de jeuk een tijdje te verlichten.

Het is belangrijk dat de behandeling van volksremedies alleen kan worden uitgevoerd na het raadplegen van een arts om het verloop van de ziekte niet te compliceren.

Als na een gedragsdiagnostiek bleek dat de witachtige plaque geen bedreiging vormt voor de gezondheid en geen behandeling behoeft, kan deze op eenvoudige wijze worden 'verwijderd'.

Allereerst is het noodzakelijk om de geslachtsdelen schoon te houden. Gooi conventionele alkalische producten (zeep) weg en schakel over naar speciale, uitgebalanceerde hygiëneproducten. Draag linnen van natuurlijke stoffen, breng uw dieet in evenwicht.

Het belangrijkste om te onthouden is dat verwaarlozing van iemands gezondheid kan leiden tot ongewenste gevolgen die gemakkelijker te voorkomen zijn dan te genezen.

Over de noodzakelijke maatregelen voor de hygiëne van de geslachtsorganen - op video:

Het verschijnen van witte bloei in de plooien van de geslachtsorganen is een veel voorkomend verschijnsel en is niet altijd het resultaat van een ontstekingsproces. Witte plaque op de schaamlippen is te wijten aan het feit dat een vrouw in de loop van de cyclus een verandering in de geur, textuur en structuur van secreties heeft. Evenals plaque heeft de ontlading van deze kleur geen uitgesproken geur, als de gezondheid van de vrouw in orde is. De aanwezigheid van een lichte zure geur hangt af van de microflora van de vagina en wordt als normaal beschouwd.

Witte bloei op de genitale lippen op zichzelf - geen reden tot paniek. Bijzondere aandacht moet worden besteed aan het optreden van geassocieerde manifestaties: een branderig gevoel in het genitale gebied en ongemak in de onderbuik, de aanwezigheid van een onaangename geur, plaque en afscheiding. Soms gaan deze manifestaties gepaard met koorts. In dit geval is het de moeite waard om een ​​gynaecoloog te bezoeken om de oorzaken van dergelijke veranderingen te achterhalen.

Andere dingen verschijnen op intieme plaatsen.

Witte vlek op de genitale lippen kan optreden als gevolg van een slechte behandeling van spruw. Het proces van infectie kan voortdurend optreden van de seksuele partner. In het geval van spruw, gaat de vorming van plaque gepaard met ernstige jeuk. Het verschijnen van witte afscheidingen en plaque op het slijmvlies van de geslachtsorganen kan niet alleen voorkomen bij een volwassen vrouw, maar ook bij een tienermeisje dat niet seksueel leeft. Ze verschijnen meestal bij meisjes op de leeftijd van elf of dertien en geven aan dat de menstruatie binnenkort kan beginnen. De reden is hormonale veranderingen die in het lichaam voorkomen.

Het gevolg van hormonale aanpassing

Aan het begin van de seksuele activiteit, wanneer de microflora van de vagina verandert, wordt de plaque op de schaamlippen verklaard door de reactie op de buitenaardse flora van de partner. In de toekomst zullen deze veranderingen niet langer een vrouw storen. Echter, in het geval van een langdurige manifestatie van een dergelijke aandoening, dient u een specialist te raadplegen. Zonder onderzoek en raadpleging van een gynaecoloog is het bijna onmogelijk om te zeggen dat de witte bloei op de genitale lippen het bewijs is van een ernstige ziekte, of hormonale veranderingen in het lichaam als gevolg van het begin van seksuele activiteit. Probeer niet zo snel mogelijk plaque te verwijderen. Bij afwezigheid van een ziekte beschermt het het lichaam en voorkomt het de penetratie van pathogene microben. Dankzij dit blijft de vaginale microflora gezond.

Tijdens de procedures voor persoonlijke hygiëne, wordt het aanbevolen om witte bloei op de geslachtslippen te verwijderen met een wattenstaafje bevochtigd met plantaardige olie of water. Gewone douchegels of zepen kunnen in dit geval het beste niet worden gebruikt, omdat ze alleen de irritatie kunnen verhogen. Veel effectiever in dit geval is het gebruik van speciale gels voor intieme hygiëne. Ze zijn gebaseerd op calendula en kamille-extracten, die worden gebruikt in de traditionele volksgeneeskunde om ontstekingen en irritatie van intieme gebieden te verlichten.

Het uiterlijk in het intieme gebied van witte puistjes

Acne en witte ballen op het slijmvlies van de geslachtsorganen mogen niet te licht worden ingenomen. Hun verschijning in dit gebied duidt vaak op een syfilisinfectie. Syfilis, een veel voorkomende infectie van het lichaam, wordt voornamelijk overgedragen door seks of tijdens de bevalling aan een kind van een zieke moeder.

Leukoplakie wordt gekenmerkt door keratinisatie en verdikking van gelaagd squameus epitheel.

Oorzaken van leukoplakie van de vulva

De ontwikkeling van leukoplakie is gebaseerd op complexe neuro-endocriene en metabolische processen die worden veroorzaakt door veranderingen in het zenuwstelsel. Vaak treedt leukoplakie op als gevolg van disfunctie van de eierstokken, de bijnierschors en verschillende andere endocriene klieren. De opkomst en ontwikkeling van de ziekte dragen bij aan de leeftijdsgerelateerde atrofische processen in de vulva, vanwege de herstructurering van het neuroendocriene systeem.

Hoewel leukoplakie op elke leeftijd kan voorkomen, maar meestal treedt de ziekte op tijdens de menopauze en de menopauze. Bij vrouwen met een verminderde activiteit van de geslachtsklieren komt de ziekte vaker voor dan bij gezonde vrouwen.

Een rol bij de ontwikkeling van leukoplakie speelt een tekort aan vitaminen, in het bijzonder A-hypovitaminose.

Tekenen van vulvale leukoplakie

Het belangrijkste symptoom van leukoplakie zijn foci van depigmentatie - witachtige vlekken, die zich meestal symmetrisch bevinden. Meestal zijn ze gelokaliseerd op de schaamlippen minora, de clitoris en ook op het binnenoppervlak van de grote schaamlippen (het buitenoppervlak wordt in de regel niet aangetast), zich verder uitbreidend naar de perineum en inguinale plooien.

De kenmerkende symptomen van de ziekte omvatten ook jeuk aan de uitwendige geslachtsorganen, meestal 's nachts. Er is ook een gevoel van gevoelloosheid, brandend, tintelend en kruipend.

Leukoplakie kan beperkt zijn, dat wil zeggen, bestaat uit individuele plaques of diffuus - in de vorm van samengevoegde laesies. Door de aard van de ernst van de verdikte laag zijn er 3 vormen van de ziekte: vlak (eenvoudig), hypertrofisch (hyperkeratotisch) en wrattig. Hypertrofische en wratige leukoplakie zijn kenmerkend voor beperkte laesies.

Vaak gaat leukoplakie vooraf aan atrofie van het integumentaire gestratificeerde epitheel.

Met sclerotische veranderingen in de vulva, de clitoris en de kleine schaamlippen zijn vervormd, de grote schaamlippen zijn aanzienlijk afgeplat en verdikt, de huid en slijmvliezen nauw samen groeien met het onderliggende weefsel, ze verkleinen de vaginale opening, en (minder vaak) de externe opening van de urethra. De glanzende parelmoerachtige tint van elastische weefsels met verloren elasticiteit lijkt op een gekreukeld perkamentvel (een perkamentsymptoom). De aanwezigheid van scheuren en ulceraties bevordert de infectie van weefsels, het optreden van een ontstekingsreactie, die gepaard gaat met pijn, zwelling en roodheid.

Langdurige jeuk van de vulva draagt ​​bij tot een aantal emotionele en neurotische stoornissen in de vorm van slapeloosheid, verhoogde prikkelbaarheid, depressie en een vermindering van het werkvermogen. Hieraan worden moeilijkheid of pijnlijk urineren toegevoegd, het onvermogen om een ​​seksleven te hebben.

Diagnose van leukoplakie van de vulva

Gebieden van leukoplakie zichtbaar voor het blote oog. De schijnbare eenvoud van diagnose is echter gevaarlijk in gevallen waar leukoplakie wordt gecombineerd met vulvaire kanker. Daarom vult de arts het visuele onderzoek van de vulva aan door het te onderzoeken met een colposcoop. In twijfelgevallen kan hij zijn toevlucht nemen tot een biopsie van een verdachte weefselplaats, gevolgd door een histologisch onderzoek.

Behandeling van leukoplakie van de vulva

De meest effectieve complexe therapie, die strikt individueel wordt geselecteerd.

Niet-operatieve behandeling van leukoplakie omvat de volgende componenten: psychotherapie, fonoforese van hydrocortison op het vulva-gebied, intramusculaire injecties van 5-10% oplossing van tocoferolacetaat in olie, 1 ml elk, inname van ascorbinezuur. Het wordt ook aanbevolen om dagelijkse subcutane injecties van biogene stimulantia (aloë, PhiBS-extract, suspensie of placenta-extract - 1 ml elk) uit te voeren om de hormonale functie van de bijnierschors te activeren. Het verloop van de behandeling (30 injecties) wordt na 3-4 maanden herhaald. Gelijktijdig met het gebruik van biostimulantia, kunnen folliculaire zalf (20 LLC IED) en aloë smeersel worden gebruikt als een lokaal therapeutisch middel.

Voor de behandeling van leukoplakie worden zalven met glucocorticoïden gebruikt. Ze hebben ontstekingsremmende en antiallergische eigenschappen en verminderen of verminderen het jeukgevoel. Het meest geschikte gebruik van hydrocortison (1% en 2,5%), prednisolon (0,5%), fluorocortic (bevattende 0,1% triamcinolonacetonide) zalven.

Een onmisbare voorwaarde voor het succes van de behandeling is een grondig systematisch toilet van de uitwendige geslachtsorganen, het perineum. Gebruik voor het wassen alleen gekookt water, waaraan natriumbicarbonaat, kamille of calendula wordt toegevoegd. Het is onwenselijk om te gebruiken voor het wassen van de oplossingen van kaliumpermanganaat en boorzuur, evenals verschillende zepen, zoals cat. ze drogen en irriteren de weefsels en verergeren het ongemak.

Het linnen moet van natuurlijke stoffen zijn, het moet niet goed passen bij de uitwendige geslachtsorganen, anders kan het de jeuk verhogen.

Het is noodzakelijk om roken en het gebruik van alcohol uit te sluiten. De basis van het dieet moet zuivelproducten, gekookt vlees (vooral lever en nieren), gekookte vis, groenten, bessen en fruit zijn. Het is noodzakelijk om droog voedsel, kruiden, pittige gerechten, gerookt voedsel, sterke thee en koffie uit te sluiten.

Traditionele geneeskunde biedt zijn eigen methoden voor de behandeling van leukoplakie van de vulva - acupunctuur, waterbehandelingen met kruiden en planten. Als u bijvoorbeeld vóór het slapengaan ligt en direct na het ontwaken, is het handig om bij kamertemperatuur een glas gekookt water te drinken.

Periodes van menopauze en menopauze worden altijd geassocieerd met hormonale veranderingen in het lichaam van een vrouw en worden vaak gecompliceerd door het verschijnen van verschillende onaangename symptomen en ziekten. Een van deze gynaecologische aandoeningen die verband houden met precancereuze aandoeningen is leukoplakie van de vulva. Aanvankelijk kan deze ziekte volledig asymptomatisch zijn en bij gebrek aan tijdige behandeling kan dit leiden tot de ontwikkeling van een oncologisch proces.

Vulvar-leukoplakie (of sclerotische korstmos) is een dystrofische ziekte van de vulva met manifestaties van plaveiselcelhyperplasie aan de binnenzijde van het vulva-gelaagde plaveiselepitheel. Bij deze ziekte is er het uiterlijk in de weefsels van de vulva in de normaal afwezige hoornachtige en korrelige lagen, die leiden tot de ontwikkeling van para- en hyperkeratose. Deze ziekte kan worden gecombineerd met Kraurosis van de vulva, en dergelijke klinische gevallen in de afgelopen jaren worden steeds vaker waargenomen in de praktijk van gynaecologen. Bij vulvale leukoplakie wordt bij 13-30% van de patiënten een celmaligniteit en de ontwikkeling van vulvaire kanker waargenomen, en in combinatie met kraurose neemt het risico op aanvang toe. Helaas merken artsen ook op dat deze gynaecologische ziekte "jonger" wordt en steeds vaker wordt opgemerkt bij jonge vrouwen.

In dit artikel zullen we u de oorzaken, symptomen, methoden van diagnose, behandeling en preventie van vulvale leukoplakie voorstellen. Met deze informatie kunt u de behandeling op tijd starten en de ontwikkeling van ernstige complicaties voorkomen.

Hoewel de moderne geneeskunde geen exact antwoord kan geven over de oorzaak van de ontwikkeling van leukoplakie en de vulva in elk specifiek klinisch geval, weten artsen goed welke factoren kunnen leiden tot veranderingen in de cellulaire samenstelling van het vulva-epitheel. Deze omvatten:

• chronische ontstekingsziekten van de geslachtsorganen;
• erosie en dysplasie van de baarmoederhals;
• genitale trauma;
• hormonale onbalans;
• infectie;
• verwaarlozing van persoonlijke hygiëne;

Al deze factoren lopen een specifiek risico vanaf de leeftijd van 40 of tijdens de menopauze.

Psychiaters beschouwen leukoplakie als een psychosomatische ziekte, die wordt veroorzaakt door een heel complex van psycho-emotionele stoornissen en kan worden gecorrigeerd door de manier van denken te veranderen. In de regel ervaren vrouwen met een dergelijke diagnose voortdurend ontevredenheid over zichzelf en de acties van de mensen om hen heen, stellen hoge eisen aan zichzelf en een diep wantrouwen jegens hun familieleden en familieleden.

Veel minder vaak ontwikkelt zich leukoplakie van de vulva in de kindertijd. Alle bovengenoemde factoren kunnen echter veranderingen in het slijmvlies van de vulva en bij meisjes veroorzaken. Daarom krijgen regelmatige controles op deze leeftijd een belangrijke rol, en wanneer de eerste tekenen van de ziekte verschijnen, moet u onmiddellijk een arts raadplegen.

symptomen

Soms is leukoplakie van de vulva asymptomatisch voor een lange tijd en zullen vrouwen leren over de ontwikkeling ervan tijdens een routine- of profylactisch onderzoek door een gynaecoloog. Pathologie kan bij toeval worden opgespoord vanuit de clitoris en kleine schaamlippen. Op hun slijmvliezen verschijnen kleine, meestal meerdere, vlekken van witachtige kleur. Na verloop van tijd verdikken ze, worden ze grover, stijgen ze lichtjes uit boven het oppervlak van het slijmvlies en krijgen ze een grijs-witte kleur met een parelachtige schaduw. De foci van het veranderde slijm kunnen groeien in grootte, samenvloeien en zich verspreiden naar een aanzienlijk oppervlak van de vulva. Patiënten ervaren vaak paresthesie in de vorm van gevoelloosheid of tintelingen in de keratosezone.

Bij infecterende of sclerotische zones van leukoplakie kan een vrouw aandacht besteden aan het plotselinge verschijnen van wallen en klagen over droogte, spanning en slijmvliezen van de huid in het genitale gebied, intens, die 's nachts of tijdens beweging, geslachtsgemeenschap en plassen toenemen. Langdurige jeuk van de vulva leidt tot de opkomst van psycho-emotionele stoornissen, uitputting van het zenuwstelsel en invaliditeit.

Meerdere subepitheliale bloedingen kunnen op leukoplakie-sites voorkomen. In de late stadia van de ziekte bereiken hyperkeratose en verharding hun maximum. De slijmvliezen van de huid worden stijf, gevouwen, glanzende parelkleuren. Telangiëctasieën en subepitheliale bloedingen verschijnen op hun oppervlak. De grote schaamlippen worden als verdikte kussens, de grote schaamlippen zijn bijna niet gedefinieerd en de toegang tot de vagina wordt scherp versmald.

Classificatie van leukoplakie

De ernst van leukoplakie hyperkeratose kan zijn:

1. Flat. Vlakke, witachtige vlekken verschijnen op de vulva zonder tekenen van ontsteking. Nadat ze het staafje hebben verwijderd, verschijnen ze weer. Vlekken kunnen aanwezig zijn in beperkte delen van de vulva, en in geval van gegeneraliseerde loop vangen ze het enorme oppervlak van het slijmvlies.
2. Hypertrofische. Foci van mucosale verandering zien eruit als grijs-witte vlekken met duidelijk gedefinieerde contouren, ze komen boven het oppervlak uit en worden soms samengevoegd, worden niet met een tampon verwijderd.
3. Warty. De laesies zijn significant en hebben het uiterlijk van wrat-gezwellen. Kan gecompliceerd zijn door ulceratie, ontsteking, zwelling en het verschijnen van roodheid, zweren, scheuren en erosies. Deze vorm van leukoplakie wordt als een voorstadium van kanker beschouwd.

Vulvar-leukoplakie en zwangerschap

In sommige gevallen kan tijdens de zwangerschap vulvale leukoplakie optreden. Met de hulp van tijdige en correct voorgeschreven medicamenteuze behandeling, is het meestal mogelijk om een ​​stabiele toestand te bereiken zonder de progressie van symptomen tijdens de zwangerschap en in de vroege postpartumperiode. In dergelijke gevallen wordt aangetoond dat vrouwen op een natuurlijke manier bevallen. In aanwezigheid van ernstige droogheid, dunner worden, de aanwezigheid van lang-helende ulceraties, scheuren en uitgebreide leukoplakia foci voor bevalling, wordt een keizersnede aanbevolen.

diagnostiek

Om de diagnose vast te stellen, worden aan de patiënten de volgende soorten onderzoek voorgeschreven:

• voorgeschiedenis en gynaecologisch onderzoek;
• compleet aantal bloedcellen;
• een uitstrijkje op de flora van de urethra, vagina en cervix;
• PCR-analyse voor de aanwezigheid van humaan papillomavirus met het bepalen van het type virus;
• biopsie en histologisch onderzoek;
• cytologisch onderzoek van schraapsel van de cervix en cervicale kanaal naar atypische cellen;
• vulvoscopie (eenvoudig en uitgebreid met het gebruik van kleurstoffen);
• colposcopie;
• aspiratie van de inhoud van de baarmoeder en / of cervixkanaal, gevolgd door histologisch onderzoek van het materiaal;
• immunogram.

In de vroege stadia van vulvale leukoplakie wordt de differentiële diagnose van deze ziekte uitgevoerd met ziekten zoals:

• neurodermitis - jeuk manifesteert zich ook in andere delen van het lichaam, het epitheel is verdikt, droog en verdikt, de huid is rood, met papels van ontstoken roze-bruine kleur en heeft een versterkt patroon;
• - bij deze ziekte zijn er geen pigmentvlekken, jeuk is mild, er zijn geen atrofische veranderingen op de veranderde huidgebieden;
• diabetes mellitus - weefsels van de vulva ontstoken, gezwollen, pasteuze consistentie, sterke jeuk;
• lichen planus - met deze ziekte is de uitslag papulair, meervoudig en vatbaar voor groepering, na het openen van de papels op de huid, worden gebieden van atrofie of sclerose gevormd met de vorming van cicatriciale veranderingen.

Als een huidziekte wordt vermoed, wordt een raadpleging van een dermatoloog aanbevolen.

Wanneer een vrouw neuropsychiatrische stoornissen ontwikkelt, wordt een consult van een psychotherapeut aangesteld.

behandeling

Alle patiënten met vulvale leukoplakie zijn onderworpen aan een follow-up dynamische observatie door een gynaecoloog of oncoloog (in de aanwezigheid van een kwaadaardige laesie). Om de toestand van leukoplakie-plaatsen te volgen, worden dergelijke onderzoekstechnieken als cytologie en colposcopie noodzakelijkerwijs uitgevoerd.

De tactiek van de behandeling van vulvale leukoplakie hangt af van de mate en aard van veranderingen in het vulvaire slijmvlies en is gericht op het elimineren van de symptomen van de ziekte en het voorkomen van plaque van wedergeboorte. In de beginstadia van de ziekte van de patiënt wordt een langdurige, langzame, conservatieve therapie voorgeschreven, die een constante medische controle en monitoring van de doeltreffendheid vereist (volgens testresultaten).

Conservatieve therapie

Voor de conservatieve behandeling van vulvale leukoplakie wordt de patiënt aanbevolen:

• inname van medicijnen;
• goede hygiëne;
• dieet;
• fysiotherapie.

Medicamenteuze therapie

Om de onaangename symptomen van de ziekte te elimineren zijn toegewezen:

• lokale preparaten om ontstekingen te elimineren: Baneocine, Elidel crème, Beloderm zalf, Dermoveit zalf, Clobetasol propionaat, enz.;
• lokale voorbereidingen om jeuk te elimineren: Akriderm, Sinaflan zalf, Beloderm, Triderm, Celestoderm, Progesteron crème, enz.;
• : Tavigil, Loratadin, Clarincens, Fenkrol en anderen;
• lokale hormonale preparaten: estriolcrème, progesteroncrème, testosteronpropionaatzalf, enz.;
• antibacteriële middelen voor lokaal gebruik (voor secundaire infecties): Levomikol, Chlorofillipta-olieoplossing, 5% liniment Sintomitsina, kaarsen Sintomitsin, Chlorhexidine-emulsie, enz.

Voor de algemene versterking van het lichaam en ter verbetering van de conditie van het slijmvlies, wordt de inname van vitamine-minerale complexen aanbevolen.

Als het onmogelijk is de jeuk van de vulva te elimineren, worden novocainische vulvaire blokkades en een radiogolf-punctie van de vulvaire huidbedekking voorgeschreven voor uitwendig gebruik.

In geval van ernstige ontsteking en secundaire infectie, kunnen ontstekingsremmende en antibacteriële preparaten worden toegediend in de vorm van tabletten of injecties. Indien nodig, voorgeschreven medicijnen voor immuuncorrectie.

Patiënten met neuropsychiatrische stoornissen krijgen lessen in psychocorrectie en receptie, antidepressiva en kalmeringsmiddelen.

Hygiënische maatregelen

1. Oververhit het lichaam niet.
2. Draag geen synthetisch en nauwsluitend ondergoed.
3. Vermijd blootstelling aan de zon.
4. Weiger warme baden te nemen, bezoek aan de sauna en het bad.
5. Gebruik voor het wassen geen antiseptische oplossingen en zeep die de huid uitdrogen, maar gebruik gekookt water met soda (voor verzachting) en kruidendecoction (kamille, calendula, brandnetel, salie).
6. Niet douchen.
7. Weiger om synthetische pads en tampons te gebruiken.

dieet

• drinken en roken;
• welkom vette gerookte, gekruide gerechten, zwarte thee en koffie.

Het dagelijkse dieet moet groenten, fruit, mager vlees, ontbijtgranen en zuivelproducten bevatten die rijk zijn aan vitamines (vooral vitamine A) en mineralen.

fysiotherapie

Voor ontstekingsremmend en desensibiliserend effect worden toegekend:

• fonoforese met medicijnen;
• modulatie van hersenritmes;
• radiogolfbehandeling;
• magnetophoresis;
• sonophoresis;
• laser phoresis;
• darsoval;
• balneotherapie;
• percutane laserbestraling van bloed;
• therapeutische oefening.

Chirurgische behandeling

De behoefte aan chirurgische behandeling wordt bepaald door de indicatoren van de tests en de effectiviteit van conservatieve therapie. Om leukoplakia-laesies te elimineren, kunnen ze worden gebruikt:

• uitsnijden van leukekeratose van de vulva met een scalpel of radiomes;
• verwijdering van leukekeratosis foci met behulp van cryodestructie;
• verwijdering van leukekeratosis foci met behulp van laserablatie;
• uitroeiing van de vulva (uitgevoerd met tekenen van degeneratie in kanker).

Wanneer er tekenen zijn van tumorafbraak tot een kankerpatiënt na een operatie, worden radiotherapiecursussen voorgeschreven.

het voorkomen

De preventie van leukoplakie omvat regelmatige preventieve onderzoeken en tijdige behandeling van ontstekingsziekten, hormonale verstoringen en metabole stoornissen.

Met welke arts contact opnemen?

Bij de eerste tekenen van leukoplakie van de vulva moet een gynaecoloog worden geraadpleegd. Indien nodig kan de arts aanbevelen een dermatoloog, een endocrinoloog, een psychotherapeut en een oncoloog te raadplegen.